Jump to content

amitinus

E Victionario

Familia

m.f.
Ppatermater
Cfiliusfilia
Emaritusuxor
Gfratersoror
PPavusavia
CCneposneptis
FGpatruusamita
MGavunculusmatertera
FZCamitinusamitina
MZCconsobrinusconsobrina
indef.
Pparens
Econiunx
FBCpatruelis
MBCmatruelis
Cognationes
Recensere

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /amiˈtiːnus/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·mi·tī·nus morphologica: amitin-us

Notatio

[+/-]
Latine: amita.

Nomen adiectivum

[+/-]

ămĭtīn|us, -a, um

  1. Ab amita decensus.

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. amitīnus amitīna amitīnum nom. amitīnī amitīnae amitīna
gen. amitīnī amitīnae amitīnī gen. amitīnōrum amitīnārum amitīnōrum
dat. amitīnō amitīnae amitīnō dat. amitīnīs amitīnīs amitīnīs
acc. amitīnum amitīnam amitīnum acc. amitīnōs amitīnās amitīna
abl. amitīnō amitīnā amitīnō abl. amitīnīs amitīnīs amitīnīs
voc. amitīne amitīna amitīnum voc. amitīnī amitīnae amitīna

Translationes

[+/-]

Nomen substantivum

[+/-]

ămĭtīn|us, -i masc.

  1. Amitae filius.

Declinatio

[+/-]
m. sing. plur.
nom. amitīnus amitīnī I
gen. amitīnī amitīnōrum II
dat. amitīnō amitīnīs III
acc. amitīnum amitīnōs IV
abl. amitīnō amitīnīs VI
voc. amitīne amitīnī V

Translationes

[+/-]