Jump to content

sororum

E Victionario

Discretiva

sororum dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
sorōrum casus genitivus pluralis · genus masculinum substantivi soror

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /soˈroːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: so·rō·rum — morphologica: soror-um

Loci

[+/-]
Quintus Curtius Rufus
fl.c.50
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Nuntiant, qui dona tulerant, tristem esse Sisigambim, dignaque res et excusatione et solacio visa. Ipse ergo pervenit ad eam et «Mater,» inquit «hanc vestem, qua indutus sum, sororum non donum solum sed etiam opus vides: nostri decepere me mores. Cave, obsecro, in contumeliam acceperis ignorationem meam. Quae tui moris esse cognovi, ut spero, abunde servata sunt.» —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber V. Capitulum II, [20] — sororum
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: sororum.