alter

Latine

II
Cardinalis:	duo
Ordinalis:	secundus
Adverbium:	bis
Distributivus:	bini
Proportionalis:	duplus
Multiplicativus:	duplex
Collectivus:	binio
I – II – III

Appellatio

API: /ˈalter/

(classice)

Syllabificatio phonetica: al·ter — morphologica: alter

Notatio

Comparativus gradus vocis alius.

Nomen adiectivum

altĕr, ~a, ~um (Adiectivum pronominale)

1. √ Secundus duorum.

Declinatio

Adiectivum pronom. singulare				Adiectivum pronom. plurale
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	alter	altera	alterum	nom.	alterī	alterae	altera
gen.	alterius	alterius	alterius	gen.	alterōrum	alterārum	alterōrum
dat.	alterī	alterī	alterī	dat.	alterīs	alterīs	alterīs
acc.	alterum	alteram	alterum	acc.	alterōs	alterās	altera
abl.	alterō	alterā	alterō	abl.	alterīs	alterīs	alterīs
voc.	alter	altera	alterum	voc.	alterī	alterae	altera

Dictiones collatae

Collocationes

• Audiatur et altera pars.

Translationes

Secundus duorum

• Anglice: the other (en), the second (en)

• Germanice: der andere (de), der zweite (de)

Discretiva

alter dictio est in variis linguis:

• Anglice: alter
• Danice: alter

Dictiones similes

• Germanice: Alter

Germanice

Proprietates grammaticales

1. alter — casus nominativus singularis genus masculinum flexus fortis adiectivi alt
2. alter — casus genitivus singularis genus femininum flexus fortis adiectivi alt
3. alter — casus dativus singularis genus femininum flexus fortis adiectivi alt
4. alter — casus genitivus pluralis flexus fortis adiectivi alt
5. alter — casus nominativus singularis genus masculinum flexus mixti adiectivi alt

Appellatio

alter

API: [ˈaltɐ]

(appellatio normata)

Syllabificatio phonetica: al·ter