second

Anglice I

Appellatio

• /ˈsɛkən(d)/ (Americane)

Notatio

A lingua Franogallica antiqua secont, a Latine secundus, derivatum a sequor.

Nomen adiectivum

second

1. √ Secundus vel alter; qui primum sequitur.
2. secundus (-a, -um) || Secundus in virtute, viribus, honore, &c.
3. alter (-tera, -terum) || Eodem genere quam prior: a second self, a second Cato

Dictiones derivatae

• second cousin, second story, secondhand

Anglice II

Appellatio

• /ˈsɛkən(d)/ (Americane)

Notatio

A second adiectivali.

Nomen substantivum

second (pl: seconds)

1. √ Qui secundus est.
2. Qui aliquem sequitur vel ministrat pro eum adiuvando; minister, advocatus.
   1. Specialiter, qui ministrem alicui agit in monomachia.
3. † Auxilium, adiumentum → aid

   saeculum 17: Give second, and my love / Is everlasting thine —Iohannes Fletcher

4. (saepe pl.) Commercium secundarium seu inferior.
5. secunda (-ae, f.) || Sexagesima pars minutae:
   1. In spatio, 1/3 600 gradus. (symbolus: ″)
   2. In tempore, 1/3 600 horae. Secundum systema metricum, durat per 9 192 631 770 periodos respondentes transitioni inter duo libellas hyperfines in statu fundamentali atomi caesii-133, ad 0 K. (abbreviatura: sec.; symbolus: s)
      1. Minus spatium temporis; momentum, punctum.
6. † Uncia unciae.

Dictiones derivatae

• second hand