second
Jump to navigation
Jump to search
Anglice I[+/-]
Appellatio[+/-]
- /ˈsɛkən(d)/ (Americane)
Notatio[+/-]
A lingua Franogallica antiqua secont, a Latine secundus, derivatum a sequor.
Nomen adiectivum[+/-]
second
- √ Secundus vel alter; qui primum sequitur.
- secundus (-a, -um) || Secundus in virtute, viribus, honore, &c.
- alter (-tera, -terum) || Eodem genere quam prior: a second self, a second Cato
Dictiones derivatae[+/-]
Anglice II[+/-]
Appellatio[+/-]
- /ˈsɛkən(d)/ (Americane)
Notatio[+/-]
A second adiectivali.
Nomen substantivum[+/-]
second (pl: seconds)
- √ Qui secundus est.
- Qui aliquem sequitur vel ministrat pro eum adiuvando; minister, advocatus.
- Specialiter, qui ministrem alicui agit in monomachia.
- † Auxilium, adiumentum → aid
- (saepe pl.) Commercium secundarium seu inferior.
- secunda (-ae, f.) || Sexagesima pars minutae:
- † Uncia unciae.