duplex
Latine[+/-]
II | |
---|---|
Cardinalis: | duo |
Ordinalis: | secundus |
Adverbium: | bis |
Distributivus: | bini |
Proportionalis: | duplus |
Multiplicativus: | duplex |
Collectivus: | binio |
I – II – III |
![]() |
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari. |
Notatio[+/-]
Nomen adiectivum[+/-]
dŭpl|ex, -ĭcis
- Qui duas partes in unione habet.
Declinatio[+/-]
positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | duplex | duplex | duplex | nom. | duplicēs | duplicēs | duplicia |
gen. | duplicis | duplicis | duplicis | gen. | duplicium | duplicium | duplicium |
dat. | duplicī | duplicī | duplicī | dat. | duplicibus | duplicibus | duplicibus |
acc. | duplicem | duplicem | duplex | acc. | duplicēs | duplicēs | duplicia |
abl. | duplicī duplice |
duplicī duplice |
duplicī duplice |
abl. | duplicibus | duplicibus | duplicibus |
voc. | duplex | duplex | duplex | voc. | duplicēs | duplicēs | duplicia |
Formae affines[+/-]
![]() |
duplex etiam dictio est in aliis linguis: |