Jump to content

undeviginti

E Victionario
XIX
Cardinalis: ūndēvīgintī
Ordinalis: ūndēvīcēsimus
Adverbium: ūndēvīciēs
Distributivus: ūndēvīcēnī
Proportionalis:
Multiplicativus:
Collectivus:
XVIIIXIXXX
(XVIII) duodēvīgintī ← ūndēvīgintī → vīgintī (XX)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
ūndēvīgintīAPI: /uːn.deːwiˈgin.tiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ūn·dē·vī·gin·tī — morphologica: un-de-viginti

Notatio

[+/-]
ūnus + de + vīgintī

Numerus cardinalis

[+/-]

ūndēvīgintī (indeclinabilis; numerales: ⅩIX, 19)

  1. Duodeviginti et alius. Numerus XIX.

Dictiones collatae

[+/-]

Synonyma

Translationes

[+/-]
Duodeviginti et alius. Numerus XIXdilatare ▼
Duodeviginti et alius. Numerus XIXcollabi ▲

Loci

[+/-]
Titus Livius
-58…+17
C. Plinius Secundus
23-79
P. Cornelius Tacitus
ca. 116
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Ubi ea dies venit; ad conducendum tres societates aderant hominum undeviginti, quorum duo postulata fuere: unum ut militia vacarent, dum in eo publico essent, alterum ut quae in naves inposuissent ab hostium tempestatisque vi publico periculo essent. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]
  • Argenti infecti tulit in aerarium decem quattuor milia pondo septingenta triginta duo et signati bigatorum septendecim milia viginti tres et Oscensis argenti centum undeviginti milia quadringentos undequadraginta. Causa triumphi negandi senatui fuit quod alieno auspicio et in aliena provincia pugnasset. —Ab urbe condita Titi Livii [3]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Intervalla quoque siderum a terra multi indagare temptarunt, et solem abesse a luna undeviginti partes quantam lunam ipsam a terra prodiderunt. Pythagoras vero, vir sagacis animi, a terra ad lunam CXXVI stadiorum esse collegit, ad solem ab ea duplum, inde ad duodecim signa triplicatum, in qua sententia et Gallus Sulpicius fuit noster. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Claudius triremis quadriremisque et undeviginti hominum milia armavit, cincto ratibus ambitu, ne vaga effugia forent, ac tamen spatium amplexus ad vim remigii, gubernantium artes, impetus navium et proelio solita. in ratibus praetoriarum cohortium manipuli turmaeque adstiterant, antepositis propugnaculis ex quis catapultae ballistaeque tenderentur. —Annales P. Cornelii Taciti [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXIII, caput 49 — undeviginti
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: undeviginti.
  3. Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXXIV, caput 10 — undeviginti
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 19, [83] — undeviginti
  5. 5.0 5.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (Universitas Turicensis): Liber XII. [56] — undeviginti