undeviginti

Latine

XIX
Cardinalis:	ūndēvīgintī
Ordinalis:	ūndēvīcēsimus
Adverbium:	ūndēvīciēs
Distributivus:	ūndēvīcēnī
Proportionalis:	…
Multiplicativus:	…
Collectivus:	…
XVIII – XIX – XX

Appellatio pronuntiatusque

ūndēvīgintī

API: /uːn.deːwiˈgin.tiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ūn·dē·vī·gin·tī — morphologica: un-de-viginti

Notatio

← ūnus + de + vīgintī

Numerus cardinalis

ūndēvīgintī (indeclinabilis; numerales: ⅩIX, 19)

1. Duodeviginti et alius. Numerus XIX.

Dictiones collatae

Synonyma

• novemdecim

Translationes

Duodeviginti et alius. Numerus XIX	dilatare ▼

Duodeviginti et alius. Numerus XIX	collabi ▲

Anglice: nineteen (en) Dacoromane: nouăsprezece (ro) Francogallice: dix-neuf (fr) Germanice: neunzehn (de) Islandice: nítján (is) Italice: diciannove (it) Ruthenice: девятнадцать (ru) ‎(devjatnadcatʹ) Slovene: devetnajst (sl) Suecice: nitton (sv) Ucrainice: дев'ятнадцять (uk) ‎(devʺjatnadcjatʹ)

Loci

Titus Livius -58…+17

C. Plinius Secundus 23-79

P. Cornelius Tacitus ca. 116

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Ubi ea dies venit; ad conducendum tres societates aderant hominum undeviginti, quorum duo postulata fuere: unum ut militia vacarent, dum in eo publico essent, alterum ut quae in naves inposuissent ab hostium tempestatisque vi publico periculo essent. —Ab urbe condita Titi Livii

• Argenti infecti tulit in aerarium decem quattuor milia pondo septingenta triginta duo et signati bigatorum septendecim milia viginti tres et Oscensis argenti centum undeviginti milia quadringentos undequadraginta. Causa triumphi negandi senatui fuit quod alieno auspicio et in aliena provincia pugnasset. —Ab urbe condita Titi Livii

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Intervalla quoque siderum a terra multi indagare temptarunt, et solem abesse a luna undeviginti partes quantam lunam ipsam a terra prodiderunt. Pythagoras vero, vir sagacis animi, a terra ad lunam CXXVI stadiorum esse collegit, ad solem ab ea duplum, inde ad duodecim signa triplicatum, in qua sententia et Gallus Sulpicius fuit noster. —Naturalis historia Plinii

Latinitas postclassica

saec. II.

• Claudius triremis quadriremisque et undeviginti hominum milia armavit, cincto ratibus ambitu, ne vaga effugia forent, ac tamen spatium amplexus ad vim remigii, gubernantium artes, impetus navium et proelio solita. in ratibus praetoriarum cohortium manipuli turmaeque adstiterant, antepositis propugnaculis ex quis catapultae ballistaeque tenderentur. —Annales P. Cornelii Taciti