undeviceni

E Victionario

Latine[+/-]

XIX
Cardinalis: ūndēvīgintī
Ordinalis: ūndēvīcēsimus
Adverbium: ūndēvīciēs
Distributivus: ūndēvīcēnī
Proportionalis:
Multiplicativus:
Collectivus:
XVIIIXIXXX
(XVIII) duodēvīcēnī ← ūndēvīcēnī → vīcēnī (XX)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /uːn.deːwiːˈkeːniː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ūn·dē·vī·cē·nī — morphologica: un-de-vicen-i

Notatio[+/-]

← Latineūndēvīgintī

Numerus distributivus [+/-]

ūndēvīcēn|ī, -ae, -a plur.

  1. √ Undeviginti pro quoque (adiectivum numerale distributivum).
  2. Undeviginti coniuncti.

Declinatio[+/-]

Numerale distributivum plurale
 cas. masc. fem. neut.  cas.
nom. ūndēvīcēnī ūndēvīcēnae ūndēvīcēna nom.
gen. ūndēvīcēnōrum
ūndēvīcēnûm
ūndēvīcēnārum ūndēvīcēnōrum
ūndēvīcēnûm
gen.
dat. ūndēvīcēnīs ūndēvīcēnīs ūndēvīcēnīs dat.
acc. ūndēvīcēnōs ūndēvīcēnās ūndēvīcēna acc.
abl. ūndēvīcēnīs ūndēvīcēnīs ūndēvīcēnīs abl.
voc. ūndēvīcēnī ūndēvīcēnae ūndēvīcēna voc.

Translationes[+/-]

Undeviginti pro quoquedilatare ▼
Undeviginti pro quoquecollabi ▲
Undeviginti coniunctidilatare ▼
Undeviginti coniuncticollabi ▲

Loci[+/-]

M. Fabius Quintilianus
ca. 35-100
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 90-96 p.C.n.)

  • Si vero porrecti utrimque undeviceni singulis distent, non plures intus quadratos habebunt quam per quot longitudo ducetur: quae circumibit autem linea eiusdem spatii erit cuius ea quae centum continet. Ita quidquid formae quadrati detraxeris, amplitudini quoque peribit. —Institutio oratoria Quintiliani [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber primus, X. De geometria. [44] — undeviceni
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: undeviceni.