duodeviceni

E Victionario

Latine[+/-]

XVIII
Cardinalis: duodēvīgintī
Ordinalis: duodēvīcēsimus
Adverbium: duodēvīciēs
Distributivus: duodēvīcēnī
Proportionalis:
Multiplicativus:
Collectivus:
XVIIXVIIIXIX
(XVII) septēnī dēnī ← duodēvīcēnī → ūndēvīcēnī (XIX)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /du.o.deːwiːˈkeːniː/(classice)
Syllabificatio phonetica: du·o·dē·vī·cē·nī — morphologica: duo-de-vicen-i

Notatio[+/-]

← Latineduodēvīgintī

Numerus distributivus [+/-]

duodēvīcēn|ī, -ae, -a plur.

  1. √ Duodeviginti pro quoque (adiectivum numerale distributivum).
  2. Duodeviginti coniuncti.

Declinatio[+/-]

Numerale distributivum plurale
 cas. masc. fem. neut.  cas.
nom. duodēvīcēnī duodēvīcēnae duodēvīcēna nom.
gen. duodēvīcēnōrum
duodēvīcēnûm
duodēvīcēnārum duodēvīcēnōrum
duodēvīcēnûm
gen.
dat. duodēvīcēnīs duodēvīcēnīs duodēvīcēnīs dat.
acc. duodēvīcēnōs duodēvīcēnās duodēvīcēna acc.
abl. duodēvīcēnīs duodēvīcēnīs duodēvīcēnīs abl.
voc. duodēvīcēnī duodēvīcēnae duodēvīcēna voc.

Translationes[+/-]

Duodeviginti pro quoquedilatare ▼
Duodeviginti pro quoquecollabi ▲
Duodeviginti coniunctidilatare ▼
Duodeviginti coniuncticollabi ▲