ulmus

E Victionario
Solum ulmus Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Ulmus.

Latine[+/-]

Ulmus campestris partes.
Vicipaedia
Vicipaedia
Vicipaedia articulum habet de ulmo.

Appellatio[+/-]

API: /ˈulmus/, [ˈʊɫmʊs](classice)
Syllabificatio phonetica: ul·mus — morphologica: ulm-us

Nomen substantivum[+/-]

ulm|us, -ī fem.

  1. Species arboris generis Ulmus.

Declinatio[+/-]

m. sing. plur.
nom. ulmus ulmī I
gen. ulmī ulmōrum II
dat. ulmō ulmīs III
acc. ulmum ulmōs IV
abl. ulmō ulmīs VI
voc. ulme ulmī V

Dictiones collatae[+/-]

Translationes[+/-]

Species arborisdilatare ▼
Species arboriscollabi ▲

Loci[+/-]

Vitruvius ca. -30/-22P. Ovidius Naso -42…+18 L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Hae autem inter se discrepantes et dissimiles habent virtutes, uti robur, ulmus, populus, cupressus, abies ceteraque, quae maxime in aedificiis sunt idonea. namque non potest id robur, quod abies, nec cupressus, quod ulmus, nec cetera easdem habent inter se natura rerum similitates, sed singula genera principiorum proprietatibus comparata alios alii generis praestant in operibus effectus. —De architectura Vitruvii [1][2]

class.

  • Ulmus amat vitem, vitis non deserit ulmum;
separor a domina cur ego saepe mea?
at mihi te comitem iuraras usque futuram –
per me perque oculos, sidera nostra, tuos!
verba puellarum, foliis leviora caducis,
inrita, qua visum est, ventus et unda ferunt. —Amores Ovidii Nasonis [3][2]

saec. I.

  • Atque in frondatione cavendum, ne aut prolixiores pollices fiant, qui ex amputatis virgis relinquuntur, aut rursus ita alleventur, ut ipse truncus laedatur, aut delibretur; nam parum gaudet ulmus in corpus nuda. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [4]

saec. I.

  • Fructum arborum solae nullum ferunt – hoc est ne semen quidem – tamarix, scopis tantum nascens, populus, alnus, ulmus Atinia, alaternus, cui folia inter ilicem et olivam. infelices autem existimantur damnataeque religione, quae neque seruntur umquam neque fructum ferunt. —Naturalis historia Plinii [5]

Fontes

  1. 1.0 1.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber secundus, 9. [5] — ulmus
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: ulmus.
  3. 3.0 3.1 Publius Ovidius Naso - Amores (versio II, ca. 5). (Bibliotheca Augustana): Liber secundus, 16, versus 41 — ulmus
  4. Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (apud Vicifons): Liber quintus. Caput VI. [16]  — ulmus
  5. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus decimus, cap. 45, [108] — ulmus