ulmorum

E Victionario

Discretiva

ulmorum dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
ulmōrum casus genitivus pluralis substantivi ulmus

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ulˈmoːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: ul·mō·rum — morphologica: ulm-orum

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Ulmorum, priusquam foliis vestiantur, samara colligenda est circa Martias kalendas, cum flavescere incipit. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus decimus, cap. 15, [76] — ulmorum
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: ulmorum.