alnus

E Victionario
Solum alnus Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Alnus.

Latine[+/-]

Alnus glutinosa partes.

Appellatio[+/-]

API: /ˈalnus/, [ˈaɫnʊs](classice)
Syllabificatio phonetica: al·nus — morphologica: aln-us

Nomen substantivum[+/-]

aln|us, -ī fem. [1][2][3][4][5]

  1. Arbor in aquosis et paludosis locis nascens.[1]
  2. Species arboris generis Alnus.

Declinatio[+/-]

m. sing. plur.
nom. alnus alnī I
gen. alnī alnōrum II
dat. alnō alnīs III
acc. alnum alnōs IV
abl. alnō alnīs VI
voc. alne alnī V

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

Collocationes

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Species arborisdilatare ▼
Species arboriscollabi ▲

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • dat et alnus, ut dictum est, tuber sectile, sicut citrum acerque. —Naturalis historia Plinii [6][7]

Fontes

  1. 1.0 1.1 1.2 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 194 — “ALNUS, i, f. 2.”
  2. 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 129 — “alnus, i, f.”
  3. 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — alnus, ī, f. (aus ›alsnos‹, litauisch elksnis, ahd. elira, holländ. els, nhd. Eller, Erle) (tom. 1, p. 332)
  4. 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)alnus
  5. 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)alnus
  6. 6.0 6.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus decimus, cap. 83, [231] — alnus
  7. 7.0 7.1 Vicicitatio: alnus.