alno
Discretiva
|
alno dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| alnō | casus dativus singularis | substantivi alnus |
| alnō | casus ablativus singularis | substantivi alnus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈalnoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: al·nō — morphologica: aln-o
Loci
[+/-]Latinitas Romana
[+/-]
- reperitur et in alno tuber, tanto deterius, quantum ab acere alnus ipsa distat. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus decimus, cap. 27, [69] — alno
- ↑ Vicicitatio: alno.