fagus

Latine

Fagus sylvatica partes.

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfaːɡus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fā·gus — morphologica: fag-us

Nomen substantivum

fāg|us, -ī fem.

1. Species arboris generis Fagus.
2. (Meton.) lignum eius arboris.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	fāgus	fāgī	I
gen.	fāgī	fāgōrum	II
dat.	fāgō	fāgīs	III
acc.	fāgum	fāgōs	IV
abl.	fāgō	fāgīs	VI
voc.	fāge	fāgī	V

Dictiones collatae

• arbor
• ulmus

Translationes

Species arboris

• Anglice: beech (en)
• Dacoromane: fag (ro) m
• Esperantice: fago (eo)
• Francogallice: hêtre (fr) m
• Germanice: Buche (de) f
• Graeca Antiqua: φηγός f ‎(phēgós)

• Islandice: beyki (is) n
• Italice: faggio (it) m
• Lusitane: faia (pt) f
• Slovene: bukev (sl) f