titillatio

Latine

Appellatio

API: /tiːtilˈlaːtioː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: tī·til·lā·ti·ō — morphologica: titillat-io

Notatio

← Latine: tītillō (tītillāre)

Nomen substantivum

tītillātĭ|ō, -ōnis fem.

1. Actus titillandi.

Dictiones collatae

• tītillāns

Synonyma

1. tītillāmentum; tītillātus, tītillātūs

Translationes

Actus titillandi	dilatare ▼

Actus titillandi	collabi ▲

Anglice: a tickling (en) Francogallice: chatouillement (fr) m Germanice: Kitzeln (de) n, Kitzel (de) m Hispanice: cosquilla (es) f Italice: solletico (it) m, titillamento (it) m

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• At has levioris ducis voluptates, quibus quasi titillatio (Epicuri enim hoc verbum est) adhibetur sensibus. quo usque ludis? nam etiam Philo noster ferre non poterat aspernari Epicureos mollis et delicatas voluptates. —De natura deorum Ciceronis

class.

• Alterum illud, voluptas, bonum pecoris est. Adicimus rationali inrationale, honesto inhonestum. Ad hanc vitam facit titillatio corporis; quid ergo dubitaris dicere bene esse homini, si palato bene est? —Ad Lucilium epistulae morales Senecae

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• An vero voluptati quenquam sic obnoxium opinemur, ut non illam valde oderit, si adiunctum illi dedecus intueri oculis possit? Sed funesta suavitas, virtutum hostis acerrima et titillatio bestialis, quam qui sequitur, homo quidem videri potest, vere autem animal brutum est. —De remediis utriusque fortune Petrarcae