titillationis

Discretiva

titillationis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
tītillātiōnis	casus genitivus singularis	substantivi tītillātiō

Appellatio pronuntiatusque

API: /tiːtil.laːtiˈoːnis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: tī·til·lā·ti·ō·nis — morphologica: titillation-is

Usus

Latinitas nova

saec. XVII.

• Ac praeterea, cum isti nervi solito vehementius agitantur, sed ita tamen ut nulla laesio in corpore inde sequatur, hinc fit sensus titillationis, menti naturaliter gratus, quia vires corporis, cui arcte coniuncta est, ei testatur; si vero aliqua laesio inde sequatur, sit sensus doloris. —Principia philosophiae Renati Cartesii (1596-1650). [4.191] De sensibus externis: ac primo de tactu.