pertinens

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈper.ti.neːns/

(classice)

Syllabificatio phonetica: per·ti·nēns — morphologica: per-tin-ens

Notatio

← Latine: pertineō (pertinēre)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
pertinēns	—	praesens	activa	participium	pertineō (pertinēre)

Translationes

Participium	dilatare ▼

Participium	collabi ▲

Anglice: extending (en), pertaining (en) Germanice: sich erstreckend (de), angehend (de), betreffend (de)

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Aulus Cornelius Celsus ca. -25…+50

C. Plinius Secundus 23-79

Sextus Iulius Frontinus ca. 40–103

antiq.

class.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (44 a.C.n. / 710 a.u.)

• Genus et formam definiunt hoc modo: Genus est notio ad pluris differentias pertinens; forma est notio cuius differentia ad caput generis et quasi fontem referri potest. Notionem appello quod Graeci tum ἔννοιαν tum πρόληψιν. Ea est insita et ante percepta cuiusque cognitio enodationis indigens. Formae sunt igitur eae in quas genus sine ullius praetermissione dividitur; ut si quis ius in legem, morem, aequitatem dividat. —Topica Ciceronis

class.  (ca. 30 p.C.n.)

• Illud quoque ad omnia ossa pertinens dictum erit, famem primum esse necessariam; deinde a die tertio umidum cibum, sublata inflammatione paulo pleniorem, eumque qui carnem alat: vinum per omne tempus esse alienum; deinde tertio die resolvi debere, foveri per spongiam vapore aquae calidae, eademque quae primo fuerunt superdari: idem die quinto fieri et donec inflammatio finiatur, quae vel nono die vel septumo fere solvitur. —De Medicina Celsi

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• ceterum aeterna caelestibus est natura intexentibus mundum intextuque concretis, potentia autem ad terram magnopere eorum pertinens, quae propter effectus claritatemque et magnitudinem in tanta subtilitate nosci potuerunt, sicut suo demonstrabimus loco. —Naturalis historia Plinii

saec. I.  (ca. 97 p.C.n.)

• Cum omnis res ab imperatore delegata intentiorem exigat curam, et me seu naturalis sollicitudo seu fides sedula non ad diligentiam modo verum ad amorem quoque commissae rei instigent sitque nunc mihi ab Nerva Augusto, nescio diligentiore an amantiore rei publicae imperatore, aquarum iniunctum officium ad usum, tum ad salubritatem atque etiam securitatem urbis pertinens, administratum per principes semper civitatis nostrae viros, primum ac potissimum existimo, sicut in ceteris negotiis institueram, nosse quod suscepi. —De aquaeductu urbis Romae Frontini