dubitans

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈdu.bi.taːns/(classice)
Syllabificatio phonetica: du·bi·tāns — morphologica: dubit-ans

Notatio[+/-]

← Latinedubitō (dubitāre)

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dubitāns
praesens activa participium dubitō (dubitāre)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. dubitāns dubitāns dubitāns nom. dubitantēs dubitantēs dubitantia
gen. dubitantis dubitantis dubitantis gen. dubitantium dubitantium dubitantium
dat. dubitantī dubitantī dubitantī dat. dubitantibus dubitantibus dubitantibus
acc. dubitantem dubitantem dubitāns acc. dubitantēs
dubitantīs
dubitantēs
dubitantīs
dubitantia
abl. dubitante
dubitantī
dubitante
dubitantī
dubitante
dubitantī
abl. dubitantibus dubitantibus dubitantibus
voc. dubitāns dubitāns dubitāns voc. dubitantēs dubitantēs dubitantia

Translationes[+/-]

Participiumdilatare ▼
Participiumcollabi ▲

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
Vitruvius
ca. -80…-15
Titus Livius
-58…+17
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (44 a.C.n. / 710 a.u.)

  • Quin etiam hoc non dubitans dixerim, si unum aliquid ita sit praedictum praesensumque, ut, cum evenerit, ita cadat, ut praedictum sit, neque in eo quicquam casu et fortuito factum esse appareat, esse certe divinationem, idque esse omnibus confitendum. —De divinatione Ciceronis [1][2]

class.  (ca. 30-22 a.C.n.)

  • Ita quantum areae pedum numerum duo quadrata ex tribus pedibus longitudinis laterum et quattuor efficiunt, aeque tantum numerum reddit id unum ex quinque descriptum. Id Pythagoras cum invenisset, non dubitans a Musis se in ea inventione monitum, maximas gratias agens hostias dicitur his immolavisse. Ea autem ratio, quemadmodum in multis rebus et mensuris est utilis, etiam in aedificiis scalarum aedificationibus, uti temperatas habeant graduum librationes, est expedita. —De architectura Vitruvii [3][2]

class.  (anno 285-286 u.c.)

  • Consul metuens ne nimis instando renovaret certamen, signum receptui dedit. Intercessere pauci dies, velut tacitis indutiis utrimque quiete sumpta, per quos ingens vis hominum ex omnibus Volscis Aequisque populis in castra venit, haud dubitans si senserint Romanos nocte abituros. Itaque tertia fere vigilia ad castra oppugnanda veniunt. —Ab urbe condita Titi Livii [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De divinatione. (The Latin Library): Liber primus. LV [125] — dubitans
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: dubitans.
  3. 3.0 3.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber nonus, Prooemium. [7] — dubitans
  4. 4.0 4.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber II, caput 64 — dubitans