curaturus

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /kuːraːˈtuːrus/(classice)
Syllabificatio phonetica: cū·rā·tū·rus — morphologica: curat-ur-us

Notatio[+/-]

Latine: cūrō (cūrāre)

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
cūrātūrus
futurum activa participium­ nominativo cūrō (cūrāre)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. cūrātūrus cūrātūra cūrātūrum nom. cūrātūrī cūrātūrae cūrātūra
gen. cūrātūrī cūrātūrae cūrātūrī gen. cūrātūrōrum cūrātūrārum cūrātūrōrum
dat. cūrātūrō cūrātūrae cūrātūrō dat. cūrātūrīs cūrātūrīs cūrātūrīs
acc. cūrātūrum cūrātūram cūrātūrum acc. cūrātūrōs cūrātūrās cūrātūra
abl. cūrātūrō cūrātūrā cūrātūrō abl. cūrātūrīs cūrātūrīs cūrātūrīs
voc. cūrātūre cūrātūra cūrātūrum voc. cūrātūrī cūrātūrae cūrātūra