Jump to content

curature

E Victionario

Discretiva

curature dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

cūrātūre

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
cūrātūre casus vocativus singularis · genus masculinum participii cūrātūrus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /kuːraːˈtuːre/(classice)
Syllabificatio phonetica: cū·rā·tū·re — morphologica: curat-ur-e

curature

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
curature forma pluralis substantivi curatura
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /kuraˈture/
Syllabificatio phonetica: cu·ra·tu·re — morphologica: curatur-e