Jump to content

culmus

E Victionario
Mulier colligens culmos
Vicipaedia
Vicipaedia
Vicipaedia articulum habet de culmo.

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈkul.mus/(classice)
Syllabificatio phonetica: cul·mus — morphologica: culm-us

Nomen substantivum

[+/-]

culm|us, -ī masc.

  1. Calamus frumenti a radice ad spicam.
  2. (Latiori sensu): calamus aliarum herbarum plantarumque.
  3. (Metonymicē) stramentum ad tegendum casas, tectum culmeum.

Declinatio

[+/-]
m. sing. plur.
nom. culmus culmī I
gen. culmī culmōrum II
dat. culmō culmīs III
acc. culmum culmōs IV
abl. culmō culmīs VI
voc. culme culmī V

Dictiones collatae

[+/-]

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]
Calamus frumenti a radice ad spicamdilatare ▼
Calamus frumenti a radice ad spicamcollabi ▲
Calamus aliarum herbarum plantarumquedilatare ▼
Calamus aliarum herbarum plantarumquecollabi ▲
Stramentum ad tegendum casas, tectum culmeumdilatare ▼
Stramentum ad tegendum casas, tectum culmeumcollabi ▲

Loci

[+/-]
Marcus Terentius Varro
-116…-27
Publius Vergilius Maro
-70…-19
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
C. Plinius Secundus
23-79
Isidorus Hispalensis
560-636
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 37 a.C.n.)

  • In segetibus autem frumentum quo culmus extulit, spicam. Ea quae mutilata non est, in hordeo et tritico, tria habet continentia, granum, glumam, aristam et etiam, primitus spica cum oritur, vaginam. Granum dictum quod est intimum soldum; gluma qui est folliculus eius; arista quae ut acus tenuis longa eminet e gluma, proinde ut grani apex sit gluma et arista. Arista et granum omnibus fere notum, gluma paucis. —De agricultura Varronis [1][2]

class.  (ca. 37-30 a.C.n.)

  • quid qui, ne gravidis procumbat culmus aristis,
luxuriem segetum tenera depascit in herba,
cum primum sulcos aequant sata, quique paludis
conlectum umorem bibula deducit harena? —Georgicon libri IV P. Vergilii Maronis [3][2]

class.

  • Spissatis ramalibus ac fronde congesta et in proclive disposita decursus imbribus quamvis magnis erat. Sub his tectis habitavere, sed securi. Culmus liberos texit, sub marmore atque auro servitus habitat. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [4][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • palea plures gentium pro feno utuntur. melior ea, quo tenuior minutiorque et pulveri propior; ideo optima e milio, proxima ex hordeo, pessima ex tritico, praeterquam iumentis opere laborantibus. culmum saxosis locis, cum inaruit, baculo frangunt substraturi animalibus. si palea defecit, et culmus teritur. —Naturalis historia Plinii [5][2]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Arista appellata quod prius ipsa arescat. Culmus est ipse calamus spicae qui a radicibus nascitur: et dictus culmus quasi calamus. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Latin Library: Liber primus, XLVIII. — culmus
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: culmus.
  3. 3.0 3.1 Publius Vergilius Maro - Georgicon libri IV. (Bibliotheca Augustana): Liber I. Versus 111  — culmus
  4. 4.0 4.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber 14. 90, versus 10 — culmus
  5. 5.0 5.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber duodevicesimus, cap. 72, [299] — culmus
  6. 6.0 6.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana):  Liber XVII. Caput III. [16] — culmus