caveo

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈkaweoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ca·ve·ō — morphologica: cav-eo

Verbum transitivum[+/-]

cav|ĕō, -ēre, cāvī, cautum

  1. Esse prudens adversum aliquam rem.
  2. Providere ne quid accidat.

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
cav- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. caveō caveam   cavēbam cavērem cavēbō  
II. sing. cavēs caveās cavē! cavēbās cavērēs cavēbis cavētō!
III. sing. cavet caveat   cavēbat cavēret cavēbit cavētō!
I. plur. cavēmus caveāmus   cavēbāmus cavērēmus cavēbimus  
II. plur. cavētis caveātis cavēte! cavēbātis cavērētis cavēbitis cavētōte!
III. plur. cavent caveant   cavēbant cavērent cavēbunt caventō!
Thema Vox passiva
cav- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. caveor cavear   cavēbar cavērer cavēbor  
II. sing. cavēris caveāris cavēre! cavēbāris cavērēris cavēberis cavētor!
III. sing. cavētur caveātur   cavēbātur cavērētur cavēbitur cavētor!
I. plur. cavēmur caveāmur   cavēbāmur cavērēmur cavēbimur  
II. plur. cavēminī caveāminī cavēminī! cavēbāminī cavērēminī cavēbiminī
III. plur. caventur caveantur   cavēbantur cavērentur cavēbuntur caventor!
Thema Vox activa
cāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. cāvī cāverim cāveram cāvissem cāverō
II. sing. cāvistī cāveris cāverās cāvissēs cāveris
III. sing. cāvit cāverit cāverat cāvisset cāverit
I. plur. cāvimus cāverimus cāverāmus cāvissēmus cāverimus
II. plur. cāvistis cāveritis cāverātis cāvissētis cāveritis
III. plur. cāvērunt cāverint cāverant cāvissent cāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
cavēre cāvisse cautūrum,
-am, -um esse
cavēns   cautūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
cavērī cautum,
-am, -um esse
cautum īrī   cautus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
cavendī cavendus, -a, -um cautum cautū

Usus[+/-]

  • Cave canem!
  • Caveat emptor!

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Esse prudens adversum aliquam remdilatare ▼
Esse prudens adversum aliquam remcollabi ▲
Providere ne quid accidatdilatare ▼
Providere ne quid accidatcollabi ▲

Loci[+/-]

Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica[+/-]

saec. II.

Illa domi natas nostraque ex arbore mensas
tempora viderunt; hos lignum stabat ad usus,
annosam si forte nucem deiecerat Eurus,
at nunc divitibus cenandi nulla voluptas,
nil rhombus, nil damma sapit, putere videntur
unguenta atque rosae, latos nisi sustinet orbes
grande ebur et magno sublimis pardus hiatu
dentibus ex illis quos mittit porta Syenes
et Mauri celeres et Mauro obscurior Indus,
et quos deposuit Nabataeo belua saltu
iam nimios capitique graves, hinc surgit orexis,
hinc stomacho vires; nam pes argenteus illis,
anulus in digito quod ferreus, ergo superbum
convivam caveo, qui me sibi comparat et res
despicit exiguas, adeo nulla uncia nobis
est eboris, nec tessellae nec calculus ex hac
materia, quin ipsa manubria cultellorum
ossea. non tamen his ulla umquam obsonia fiunt
rancidula aut ideo peior gallina secatur. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [1][2]

saec. IV.

  • Vereor enim ne me quoque aliquid contumeliose in te dicere existimes, quod vehementer caveo, quantum possum. —Epistolae Augustini [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura XI, versus 130 — caveo
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: caveo.
  3. 3.0 3.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Epistolae (Universitas Turicensis). EPISTOLA XXXIII, p. 3. — caveo