Ita exclusus multis saepe frustra conatibus captis ut viam sibi ad castra faceret, acriter dimicans cecidit, et consul nuntio circumventi fratris conversus ad pugnam, dum se temere magis quam satis caute in mediam dimicationem infert, volnere accepto aegre ab circumstantibus ereptus et suorum animos turbavit et ferociores hostes fecit; qui caede legati et consulis volnere accensi nulla deinde vi sustineri potuere, ut compulsi in castra Romani rursus obsiderentur nec spe nec viribus pares; venissetque in periculum summa rerum, ni T. Quinctius peregrinis copiis, Latino Hernicoque exercitu, subvenisset. —Ab urbe conditaTiti Livii[1][2]
saec. I.
hic lapis et in Cantabria nascitur, non ut ille magnes verus caute continua, sed sparsa bulbatione — ita appellant —, nescio an vitro fundendo perinde utilis, nondum enim expertus est quisquam; ferrum utique inficit eadem vi. —Naturalis historiaPlinii[3][2]
Latinitas postclassica
saec. II. (ca. 170-177 p.C.n.)
Haec taliaque Theophrastus satis caute et sollicite et religiose, cum discernendi magis disceptandique diligentia quam cum decernendi sententia atque fiducia scripsit, quoniam profecto causarum ac temporum varietates discriminumque ac differentiarum tenuitates derectum atque perpetuum distinctumque in rebus singulis praeceptum, quod ego nos in prima tractatus istius parte desiderare dixeram, non capiunt. —Noctes AtticaeA. Gellii[4][2]
saec. IV.
Tu si esurieris, et aliud non habes unde sumas, caute manum mitte, ne lacereris ab spinis, id est, ne facta imiteris malorum; et lege uvam inter spinas pendentem, sed de vite nascentem. —Sermones de ScripturisAugustini[5][2]
Latinitas mediaevalis
saec. XII.
Qui autem volens ascendere a radice incipit, huic non est tam facile cadendum, si caute incedit. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationumHildegardis[6][2]
Latinitas humanistica
saec. XIV.
Scipio a mari paululum semotus et caute, ut in hostico, loca oportuna preoccupans incedebat; iam urbem unam hostium ceperat et in ea octo milia hominum predeque satis alterius; quam, ne gravaret exercitum, in Siciliam misit. —De viris illustribusPetrarcae[7][2]