unus is modus est de quo satis dixi, qui est susceptus ex praesensione rerum futurarum; alter ex perturbationibus tempestatum et reliquis motibus; tertius ex commoditate rerum quas percipimus et copia; quartus ex astrorum ordine caelique constantia. —De natura deorumCiceronis[1][2]
Latinitas postclassica
saec. II. (ca. 170 p.C.n.)
Sed gestaminum modus numerum gerulorum excedit. Tunc opulentiae nimiae nimio ad extremas incitas deducti nos duos asinos et equum meum productos e stabulo, quantum potest, gravioribus sarcinis onerant et domo iam vacua minantes baculis exigunt unoque de sociis ad speculandum, qui de facinoris inquisitione nuntiaret, relicto nos crebra tundentes per avia montium ducunt concitos. —Metamorphoseon libri XIApulei[3]
saec. II. (ca. 170-177 p.C.n.)
Sicut, inquit, lapidem cylindrum si per spatia terrae prona atque derupta iacias, causam quidem ei et initium praecipitantiae feceris, mox tamen ille praeceps volvitur, non quia tu id etiam facis, sed quoniam ita sese modus eius et formae volubilitas habet; sic ordo et ratio et necessitas fati genera ipsa et principia causarum movet, impetus vero consiliorum mentiumque nostrarum actionesque ipsas voluntas cuiusque propria et animorum ingenia moderantur. —Noctes AtticaeA. Gellii[4][2]
saec. VI. (ca. 523-525 p.C.n.)
Tum illa paulisper arridens: Ad rem me, inquit, omnium quaesitu maximam vocas, cui vix exhausti quicquam satis sit. Talis namque materia est, ut una dubitatione succisa innumerabiles aliae velut hydrae capita succrescant; nec ullus fuerit modus, nisi quis eas vivacissimo mentis igne coerceat. —Consolatio philosophiaeBoetii[5][2]
Latinitas nova
saec. XIX.
Ac motus videtur quidem esse actus quidam, sed imperfectus; causa autem est: quia id est imperfectum, quod est potestate, cuius actus est motus. Ideoque difficile est sumere, quid ipse sit; aut enim necesse est eum ad privationem referre, aut ad potestatem, aut ad actum simplicem; quorum nullum videtur esse posse. Relinquitur ergo modus quem diximus: nimirum motum esse actum quendam, ac talem actum, qualem diximus, difficilem quidem cognitu, sed qui esse possit. —Aristotelis PhysicaBussemakeri[6][2]
