Jump to content

agitans

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈa.gi.taːns/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·gi·tāns — morphologica: agit-ans

Notatio

[+/-]
← Latineagitō (agitāre)

Participium

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
agitāns
praesens activa participium agitō (agitāre)

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. agitāns agitāns agitāns nom. agitantēs agitantēs agitantia
gen. agitantis agitantis agitantis gen. agitantium agitantium agitantium
dat. agitantī agitantī agitantī dat. agitantibus agitantibus agitantibus
acc. agitantem agitantem agitāns acc. agitantēs
agitantīs
agitantēs
agitantīs
agitantia
abl. agitante
agitantī
agitante
agitantī
agitante
agitantī
abl. agitantibus agitantibus agitantibus
voc. agitāns agitāns agitāns voc. agitantēs agitantēs agitantia

Translationes

[+/-]
Participiumdilatare ▼
Participiumcollabi ▲

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
–106…–43
Vitruvius
ca. –80…–15
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Ecce alius cursor (atque horum somniorum et talium plenus est Chrysippi liber, plenus Antipatri; sed ad cursorem redeo): ad interpretem detulit aquilam se in somnis visum esse factum. At ille: “Vicisti; ista enim avi volat nulla vehementius.” Huic eidem Antipho “Baro,” inquit, “victum te esse non vides? Ista enim avis insectans alias avis et agitans semper ipsa postrema est.” —De divinatione Ciceronis [1][2]

class.  (ca. 30–22 a.C.n.)

  • Quemadmodum etiam navis onerariae maximae gubernator ansam gubernaculi tenens, qui οιαξ a Graecis appellatur, una manu momento per centrum ratione pressionibus aptis agitans, versat eam amplissimis et inmanibus mercis et penus ponderibus oneratam. —De architectura Vitruvii [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De divinatione. (The Latin Library): Liber secundus. LXX. [144] — agitans
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: agitans.
  3. 3.0 3.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber quartus, 1. [3] — agitans