agitantia

Discretiva

agitantia dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
agitantia	casus nominativus pluralis · genus neutrum	participii agitāns
agitantia	casus accusativus pluralis · genus neutrum	participii agitāns
agitantia	casus vocativus pluralis · genus neutrum	participii agitāns

Appellatio pronuntiatusque

API: /a.giˈtan.ti.a/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·gi·tan·ti·a — morphologica: agit-ant-ia

Loci

P. Ovidius Naso –42…+18

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 2-8 p.C.n.)

• Est nemus Haemoniae, praerupta quod undique claudit

silva: vocant Tempe; per quae Peneos ab imo

effusus Pindo spumosis volvitur undis

deiectuque gravi tenues agitantia fumos

nubila conducit summisque adspergine silvis

inpluit et sonitu plus quam vicina fatigat:

haec domus, haec sedes, haec sunt penetralia magni

amnis, in his residens facto de cautibus antro,

undis iura dabat nymphisque colentibus undas. —Metamorphoses Ovidii Nasonis