Jump to content

voida

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
  • /ʋoidɑ/

Verbum intransitivum

[+/-]

voida

  1. valere
    1. (+infinitivus) posse (possibilis esse)
      Mutta Abram kysyi: "Herra, minun Jumalani, mistä minä voin tietää, että saan sen omakseni?"
      at ille ait Domine Deus unde scire possum quod possessurus sim eam –Gen 15:8
    2. valetudinem habere
      Miten voit? Quomodo vales?
  2. licere, permissionem habere

Coniugatio

[+/-]
Stirps voi- categoria III
Indicativum
praesensimperfectumperfectumplusquamperfectum
sing. I. voinvoinolen voinutolin voinut
II. voitvoitolet voinutolit voinut
III. voivoion voinutoli voinut
plur. I. voimmevoimmeolemme voineetolimme voineet
II. voittevoitteolette voineetolitte voineet
III. voivatvoivatovat voineetolivat voineet
passivum voidaanvoitiinon voituoli voitu
Condicionalis
praesensperfectum
sing. I. voisinolisin voinut
II. voisitolisit voinut
III. voisiolisi voinut
plur. I. voisimmeolisimme voineet
II. voisitteolisitte voineet
III. voisivatolisivat voineet
passivum voitaisiinolisi voitu
Imperativus
praesensperfectum
sing. I.
II. voiole voinut
III. voikoonolkoon voinut
plur. I. voikaammeolkaamme voineet
II. voikaaolkaa voineet
III. voikootolkoot voineet
passivum voitakoonolkoon voitu
Potentialis
praesensperfectum
sing. I. voinenlienen voinut
II. voinetlienet voinut
III. voineelienee voinut
plur. I. voinemmelienemme voineet
II. voinettelienette voineet
III. voinevatlienevät voineet
passivum voitaneenlienee voitu
Participia Infinitivi
act. VA voiva A voida
voidakseen
NUT voinut
MA voima E voidessa
voitaessa
voiden
pass. VA voitava
TU voitu
negans voimaton MA voima-1

1 iness. -ssa, elat. -sta, illat. -an, adess. -lla, abess. -tta, instr. voimin.

Dictiones collatae

[+/-]

Synonyma

Dictiones derivatae

[+/-]