titillate

E Victionario

Discretiva

titillate dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

tītillāte[+/-]

Proprietates grammaticales1[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
tītillāte secunda pluralis praesens activa imperativus tītillō (tītillāre)
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /tiːtilˈlaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: tī·til·lā·te — morphologica: titill-ate
Proprietates grammaticales2[+/-]
Forma Modus flexurae originis
tītillāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii tītillātus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /tiːtilˈlaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: tī·til·lā·te — morphologica: titillat-e

Italice[+/-]

titillate[+/-]

Proprietates grammaticales1[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
titillate secunda pluralis praesens activa indicativus titillare
titillate secunda pluralis praesens activa imperativus titillare
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /titilˈlate/
Syllabificatio phonetica: ti·til·la·te — morphologica: titill-ate
Proprietates grammaticales2[+/-]
Forma Modus flexurae originis
titillate forma pluralis · genus femininum adiectivi titillato
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /titilˈlate/
Syllabificatio phonetica: ti·til·la·te — morphologica: titillat-e