tego
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈtegoː/ (classice) API: /ˈtego/ (ecclesiastice) - Syllabificatio phonetica: te·gō — morphologica: teg-o
Verbum transitivum
[+/-]teg|ō, -ere, tēxī, tēctum — (vel tĕg|o, -ere, texi, tectum)
- Superficiem alicuius rei altera re operire.
- Visui subtrahere, occulere.
Coniugatio
[+/-]Verbum finitum
| Thema | Vox activa | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| teg- | Tempus praesens | imperfectum | futurum | ||||
| Persona | indicativ. | coniunct. | imperat. | indicativ. | coniunct. | indicativ. | imperat. |
| I. sing. | tegō | tegam | tegēbam | tegerem | tegam | ||
| II. sing. | tegis | tegās | tege! | tegēbās | tegerēs | tegēs | tegitō! |
| III. sing. | tegit | tegat | tegēbat | tegeret | teget | tegitō! | |
| I. plur. | tegimus | tegāmus | tegēbāmus | tegerēmus | tegēmus | ||
| II. plur. | tegitis | tegātis | tegite! | tegēbātis | tegerētis | tegētis | tegitōte! |
| III. plur. | tegunt | tegant | tegēbant | tegerent | tegent | teguntō! | |
| Thema | Vox passiva | ||||||
| teg- | Tempus praesens | imperfectum | futurum | ||||
| Persona | indicativ. | coniunct. | imperat. | indicativ. | coniunct. | indicativ. | imperat. |
| I. sing. | tegor | tegar | tegēbar | tegerer | tegar | ||
| II. sing. | tegeris | tegāris | tegere! | tegēbāris | tegerēris | tegēris | tegitor! |
| III. sing. | tegitur | tegātur | tegēbātur | tegerētur | tegētur | tegitor! | |
| I. plur. | tegimur | tegāmur | tegēbāmur | tegerēmur | tegēmur | ||
| II. plur. | tegiminī | tegāminī | tegiminī! | tegēbāminī | tegerēminī | tegēminī | — |
| III. plur. | teguntur | tegantur | tegēbantur | tegerentur | tegentur | teguntor! | |
| Thema | Vox activa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| tēx- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
| Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
| I. sing. | tēxī | tēxerim | tēxeram | tēxissem | tēxerō |
| II. sing. | tēxistī | tēxeris | tēxerās | tēxissēs | tēxeris |
| III. sing. | tēxit | tēxerit | tēxerat | tēxisset | tēxerit |
| I. plur. | tēximus | tēxerimus | tēxerāmus | tēxissēmus | tēxerimus |
| II. plur. | tēxistis | tēxeritis | tēxerātis | tēxissētis | tēxeritis |
| III. plur. | tēxērunt | tēxerint | tēxerant | tēxissent | tēxerint |
Verbum infinitum
| Modus | infinitivus | participium | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
| Vox activa |
tegere | tēxisse | tēctūrum, -am, -um esse |
tegēns | tēctūrus, -a, -um | |
| Vox passiva |
tegī | tēctum, -am, -um esse |
tēctum īrī | tēctus, -a, -um |
||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
| tegendī | tegendus, -a, -um | tēctum | tēctū | |||
Dictiones derivatae
[+/-]- tēctiō
- tēctor
- tēctum
- tēctūra
- tēctus
- teges
- tegeste
- tegiculum
- tēgillum
- tegimen, tegmen, tegumen
- tegimentum, tegmentum, tegumentum
- tēgula
- tegulum
- tegurium, tugurium
- tīgnum
- toga
Composita
- circumtegō, circumtegere
- contegō, contegere
- dētegō, dētegere
- integō, integere
- obtegō, obtegere, optigō
- pertegō, pertegere
- praetegō, praetegere
- prōtegō, prōtegere
- retegō, retegere
- sēmitēctus
- subtegō, subtegere
- supercontegō, supercontegere
- superintegō, superintegere
- supertegō, supertegere
Translationes
[+/-]Superficiem alicuius rei altera re operire
Visui subtrahere, occulere
|