placiturus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /plakiˈtuːrus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pla·ci·tū·rus — morphologica: placit-ur-us

Notatio

← Latine: placeō (placēre)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
placitūrus	—	futurum	activa	participium­	nominativo	placeō (placēre)

Loci

Seneca maior -53…+39

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• hic omnem acerbitatem servitutis futurae descripsit. deinde, non futurum (bonae) fidei impetratum beneficium. hic cum dixisset: ‘aliquid erit quod Antonium offendat, aut factum tuum aut dictum aut silentium aut vultus’, adiecit sententiam: ‘aut, (si non) erit, placiturus es.’ —Suasoriae Senecae maioris