Jump to content

placeo

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈpla.ke.oː/(classice)
Syllabificatio phonetica: pla·ce·ō — morphologica: plac-eo

Verbum temporale

[+/-]

plac|eō, -ēre, -uī, -itum [1][2][3][4][5]

  1. Iucundus esse, gaudio esse.

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

Thema Vox activa
plac- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. placeō placeam   placēbam placērem placēbō  
II. sing. placēs placeās placē! placēbās placērēs placēbis placētō!
III. sing. placet placeat   placēbat placēret placēbit placētō!
I. plur. placēmus placeāmus   placēbāmus placērēmus placēbimus  
II. plur. placētis placeātis placēte! placēbātis placērētis placēbitis placētōte!
III. plur. placent placeant   placēbant placērent placēbunt placentō!­
Thema Vox passiva
plac- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
III. sing. placētur placeātur   placēbātur placērētur placēbitur —­
III. plur. placentur placeantur   placēbantur placērentur placēbuntur
Thema Vox activa
placu- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. placuī placuerim placueram placuissem placuerō
II. sing. placuistī placueris placuerās placuissēs placueris
III. sing. placuit placuerit placuerat placuisset placuerit
I. plur. placuimus placuerimus placuerāmus placuissēmus placuerimus
II. plur. placuistis placueritis placuerātis placuissētis placueritis
III. plur. placuērunt placuerint placuerant placuissent placuerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
placēre placuisse placitūrum,
-am, -um esse
placēns   placitūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
placērī placitum,
-am, -um esse
placitum īrī   placitus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
placendī placendus, -a, -um placitum placitū

Dictiones collatae

[+/-]

Antonyma · contraria

  1. displiceō, displicēre

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]

Loci

[+/-]
Titus Livius
-58…+17
P. Ovidius Naso -42…+18 Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Quae cum reiecta relatio esset, Non placeo, inquit, concordiae auctor; optabitis, mediusfidius, propediem ut mei similes Romana plebes patronos habeat. —Ab urbe condita Titi Livii [6][7]

class.

  • est, quae Callimachi prae nostris rustica dicat
carmina – cui placeo, protinus ipsa placet.
est etiam, quae me vatem et mea carmina culpet –
culpantis cupiam sustinuisse femur.
molliter incedit – motu capit; altera dura est –
at poterit tacto mollior esse viro. —Amores Ovidii Nasonis [8][7]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Enimvero novum hic miraculum emergit: ut enim multa illis, sic michi, fateor, nichil est quo placere debeam. Quomodo enim sperem me aliis placiturum, qui michi ipse non placeo? —Epistole familiares Petrarcae [9]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 724 — “PLĂCĔO, plăces, plăcŭi et plăcĭtus sum, plăcĭtum, plăcere, n. 2.”
  2. 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 507 — “plăcĕo, cŭi et cĭtus, cĭtum, 2. v. n.”
  3. 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — placeo, uī, itum, ēre (tom. 2, p. 1724)
  4. 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)placere
  5. 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)placeo
  6. 6.0 6.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber II, caput 31, [9] — placeo
  7. 7.0 7.1 7.2 Vicicitatio: placeo.
  8. 8.0 8.1 Publius Ovidius Naso - Amores (versio II, ca. 5). (Bibliotheca Augustana): Liber secundus, 4, versus 20 — placeo
  9. Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Epistole familiares. (Universitas Turicensis): Liber III. 11: [7] — placeo