Jump to content

placere

E Victionario

Discretiva

placere dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

[+/-]

Formae affines

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
placēre
praesens activa infinitivus placeō

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /plaˈkeːre/(classice)
Syllabificatio phonetica: pla·cē·re — morphologica: plac-ere

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
C. Plinius Secundus
23-79
Marcus Valerius Martialis
40-103
Apuleius
ca. 125-170
antiq. class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • itaque consentaneum est his, quae dicta sunt, ratione illorum, qui illum bonorum finem, quod appellamus extremum, quod ultimum, crescere putent posse — isdem placere esse alium alio et sapientiorem itemque alium magis alio vel peccare vel recte facere, quod nobis non licet dicere, qui crescere bonorum finem non putamus. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [1]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • certum est, Pontum transvolaturas primum omnium angustias petere inter duo promunturia Criu Metopon et Carambim, mox saburra stabiliri; cum medium transierint, abici lapillos e pedibus, cum attigerint continentem, et e gutture harenam. Cornelius Nepos, qui Divi Augusti principatu obiit, cum scriberet turdos paulo ante coeptos saginari, addidit ciconias magis placere quam grues, cum haec nunc ales inter primas expetatur, illam nemo velit attigisse. —Naturalis historia Plinii [2][3]

saec. I.  (ca. 85-102 p.C.n.)

  • Versus scribere me parum severos
Nec quos praelegat in schola magister,
Corneli, quereris: sed hi libelli,
Tamquam coniugibus suis mariti,
Non possunt sine mentula placere.
Quid si me iubeas talassionem
Verbis dicere non talassionis?
Quis Floralia vestit et stolatum
Permittit meretricibus pudorem? —Epigrammata M. Valerii Martialis [4][3]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • At vero – quod nefas dicere, nec quod sit ullum huius rei tam dirum exemplum! – si cuiuslibet eximiae pulcherrimaeque feminae caput capillo spoliaveris et faciem nativa specie nudaveris, licet illa caelo deiecta, mari edita, fluctibus educata, licet inquam Venus ipsa fuerit, licet omni Gratiarum choro stipata et toto Cupidinum populo comitata et balteo suo cincta, cinnama fraglans et balsama rorans, calva processerit, placere non poterit nec Vulcano suo. —Metamorphoseon libri XI Apulei [5]

Fontes

  1. Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber tertius. XIV. [48] — placere
  2. 2.0 2.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber decimus, cap. 30, [60] — placere
  3. 3.0 3.1 3.2 Vicicitatio: placere.
  4. 4.0 4.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber primus. XXXV, versus 5 — placere
  5. Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber II. Capitulum VIII. Versus 6 — placere