obscura (ro)

E Victionario
Solum obscura Dacoromane
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
obscura.

Dacoromane[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ob.sku'ra/
Syllabificatio phonetica: ob·scu·ra — morphologica: obscur-a

Notatio[+/-]

Latine: obscūrō (obscūrāre)

Verbum transitivum [+/-]

obscur|a, -ez, -ează, -at, -ând

  1. Obscurare.

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

Modus Vox activa
VT201 Tempus praesens imperfectum
 
perfectum
 
plusquam
perfectum
Persona indicativ. coniunct. imperat.
I. sing. obscurez obscurez   obscuram obscurai obscurasem
II. sing. obscurezi obscurezi obscurează! obscurai obscurași obscuraseși
III. sing. obscurează obscureze   obscura obscură obscurase
I. plur. obscurăm obscurăm   obscuram obscurarăm obscuraserăm
II. plur. obscurați obscurați obscurați! obscurați obscurarăți obscuraserăți
III. plur. obscurează obscureze   obscurau obscurară obscuraseră

Verbum infinitum[+/-]

Modus infinitivus participium gerundium
 
supinum
 
praesens substant. praesens perfectum
a obscura obscurare obscurând obscurat obscurând de obscurat

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

  1. întuneca

Dictiones derivatae[+/-]