mango

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmanɡoː/, [ˈmaŋɡoː]

(classice)

Syllabificatio phonetica: man·gō — morphologica: mango

Notatio

← Graeca Antiqua: μάγγανον (mánganon), quod illud etiam artificium significat, qui quis alios decipit.

Nomen substantivum

mang|ō, -ōnis masc., etiam comm.

1. (Generatim) √ qui merces polit, ut pluris vendat.
2. (Speciatim) qui homines, praeserim pueros puellasque, vendit.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	mangō	mangōnēs	I
gen.	mangōnis	mangōnum	II
dat.	mangōnī	mangōnibus	III
acc.	mangōnem	mangōnēs	IV
abl.	mangōne	mangōnibus	VI
voc.	mangō	mangōnēs	V

Dictiones collatae

Synonyma

1. vēnditor ad fallendum paratus
2. vēnālicius

Dictiones derivatae

• mangōnicus
• mangōnicō, mangōnicāre
• mangōnium

Translationes

Qui merces polit ut pluris vendat	dilatare ▼

Qui merces polit ut pluris vendat	collabi ▲

Anglice: dealer (en), monger of embellished or counterfeit goods (en), mangonist (en) Francogallice: marchand de mauvaise foi (fr) m Germanice: betrügerischer Verkäufer (de) m Italice: mercante disonesto (it) m, f

Qui homines vendit	dilatare ▼

Qui homines vendit	collabi ▲

Anglice: monger of slaves (en), mangonist (en) Francogallice: marchand ou brocanteur d’esclaves (fr) m Germanice: Menschenhändler (de) m, Sklavenhändler (de) m Italice: venditore e mercante d’uomini (it) m, f, mercante di schiavi (it) m, f

Discretiva

mango dictio est in variis linguis:

• Anglice: mango
• Batave: mango
• Bohemice: mango
• Catalane: mango
• Corduene: mango
• Dacoromane: mango
• Danice: mango
• Esperantice: mango
• Estonice: mango
• Finnice: mango
• Hispanice: mango
• Italice: mango
• Lettice: mango
• Norvegice: mango
• Polonice: mango
• Slovace: mango
• Slovene: mango
• Suahelice: mango
• Suecice: mango
• Turcice: mango

Dictiones similes

• Esperantice: manĝo
• Germanice: Mango
• Hibernice: mángo
• Hungarice: mángo
• Luxemburgice: Mango
• Neograece: μάνγκο (mángko)
• Maorice: mangō
• Ruthenice: манго

Formae affines

Hispanice

mango

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
mango	prima singularis	praesens	activa	indicativus	mangar

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmanɡo/, [ˈmãŋ.ɡo]

Syllabificatio phonetica: man·go — morphologica: mang-o

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

C. Plinius Secundus 23-79

Marcus Valerius Martialis 40-103

antiq.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Mercator urbibus prodest, medicus aegris, mango venalibus; sed omnes isti, quia ad alienum commodum pro suo veniunt, non obligant eos, quibus prosunt. Non est beneficium, quod in quaestum mittitur. “Hoc dabo et hoc recipiam” auctio est. —De beneficiis Senecae

saec. I.

• Toranius mango Antonio iam triumviro eximios forma pueros, alterum in Asia genitum, alterum trans Alpis, ut geminos vendidit: tanta unitas erat. postquam deinde sermone puerorum detecta fraude a furente increpitus Antonio est, inter alia magnitudinem preti conqurente (nam ducentis erat mercatus sestertiis), respondit versutus ingenii mango, id ipsum se tanti vendidisse, quoniam non esset mira similitudo in ullis eodem utero editis; —Naturalis historia Plinii

saec. I.

• Milia pro puero centum me mango poposcit:

Risi ego, sed Phoebus protinus illa dedit.

Hoc dolet et queritur de me mea mentula secum

Laudaturque meam Phoebus in invidiam.

Sed sestertiolum donavit mentula Phoebo

Bis decies: hoc da tu mihi, pluris emam. —Epigrammata M. Valerii Martialis