mangonibus

E Victionario

Discretiva

mangonibus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
mangōnibus casus dativus pluralis substantivi mangō
mangōnibus casus ablativus pluralis substantivi mangō

Appellatio[+/-]

API: /manˈgoːnibus/(classice)
Syllabificatio phonetica: man·gō·ni·bus — morphologica: mangon-ibus

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Umeri doloribus mustelae cinis cum cera medetur. — Ne sint alae hirsutae, formicarum ova pueris infricata praestant, item mangonibus, ut lanugo sit pubescentium, sanguis e testiculis agnorum, cum castrantur. qui evulsis pilis inlitus et contra virus proficit. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber 30, cap. 13, [41] — mangonibus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: mangonibus.