leo

Latine

Leo.

Leo sidus.

Appellatio

leō

API: /ˈle.oː/

(classice)

Notatio

Aut a voce Palaeograeca λέων vel cognatum cum eo, a radice Semitica *lbʔ fortasse significans “rugire”. Alia cognata:

Aegyptie

(rw, leo, sphinx)

• Hebraice לביא (lbyʔ, leo).

Nomen substantivum

lĕ|ō, -ōnis (masc.; fem.: leaena)

1. √ Grandis feles, speciei Panthera leo.
   1. Pellis leonis.
2. L⁓ — Sidus zodiacum, cuius symbolus ♌ est.

   Leonis stella serenissima Regulus est.

3. Quidam cancer, cuius identitas nunc incerta est; fortasse aliud nomen astaci est. (vide locos)
4. Species plantae, fortasse Prenanthes serpentaria.
5. Vir fortis.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	lĕō	lĕōnēs	I
gen.	lĕōnis	lĕōnum	II
dat.	lĕōnī	lĕōnibus	III
acc.	lĕōnem	lĕōnēs	IV
abl.	lĕōne	lĕōnibus	VI
voc.	lĕō	lĕōnēs	V

Translationes

Anglice

(Panthera leo) √ lion

(sidus) Leo  — Regulus is the brightest star in Leo, “Leonis stella serenissima Regulus est”

(Prenanthes serpentaria) lion’s foot

Croate

(Panthera leo) lav masc.

Aegyptia Antiqua

(Panthera leo) (rw)

Francogallice

(Panthera leo) lion masc.

Iaponice

(Panthera leo) ライオン (raion) , シシ (shishi)

(sidus) しし座 (shishiza)

Polonice

(Panthera leo) lew masc.

(sidus) Lew masc.

Dictiones derivatae

• lea
• leaena
• leoninus

Loci

Latinitas classica

• Cancrorum genera carabi, astaci, maeae, paguri, Heracleotici, leones et alia ignobiliora. —Naturalis Historia Plinii Maioris