feles

Latine

Feles.

Appellatio

fēlēs

API: /ˈfeːleːs/

(classice)

Formae aliae

• fēlis
• faeles, faelis

Nomen substantivum

fēl|ēs, -is fem.

1. Cattus; genus animalis carnivori, taxonomice Felis; praecipue, F. sylvestris catus.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	fēlēs	fēlēs	I
gen.	fēlis	fēlium	II
dat.	fēlī	fēlibus	III
acc.	fēlem	fēlēs	IV
abl.	fēle	fēlibus	VI
voc.	fēlēs	fēlēs	V

Translationes

Anglice cat Aragonice mixín Batave kat Bohemice kočka fem. Cambrice cath f Catalane gat m ; moix m Cornubice cath f Dacoromane pisică f Danice kat c Faeroice ketta Finnice kissa Francogallice chat m ; chatte f Frisice kat Gamilaraay burrgiyan Germanice Katze f Hibernice cat m

Hispanice gato m Islandice köttur m Italice gatto m Iudaeogermanice קאַצ (kats, f) Lusitane gato m Maorice ngeru Mogolice муур (muur) Norvegice katt c Polonice kot Ruthenice кошка (koška, f) Sicule gattu Suecice katt c Turcice kedi Vietnamice mèo

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

• fēlēs — casus vocativus singularis vocis fēlēs.
• fēlēs — casus nominativus pluralis vocis fēlēs.
• fēlēs — casus accusativus pluralis vocis fēlēs.
• fēlēs — casus vocativus pluralis vocis fēlēs.
• fēlēs — casus nominativus pluralis vocis fēlis.
• fēlēs — casus accusativus pluralis vocis fēlis.
• fēlēs — casus vocativus pluralis vocis fēlis.