iactura

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /jakˈtuːra/

(classice)

Syllabificatio phonetica: iac·tū·ra — morphologica: iact-ur-a

Nomen substantivum

iactūr|a, -ae fem.

1. Actio iaciendi rei ex navi in mare in tempestate, eius exonerandae causa.
2. (Metonymicē) quod ex navi in mare iacitur, iacturae summa.
3. (Figurativē) rei damnum, amissio, perdita.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	iactūra	iactūrae	I
gen.	iactūrae	iactūrārum	II
dat.	iactūrae	iactūrīs	III
acc.	iactūram	iactūrās	IV
abl.	iactūrā	iactūrīs	VI
voc.	iactūra	iactūrae	V

Translationes

Actio iaciendi rei ex navi in mare in tempestate	dilatare ▼

Actio iaciendi rei ex navi in mare in tempestate	collabi ▲

Anglice: the throwing of goods overboard in a storm (en), jettisoning (en) Germanice: Wegwerfen (de) n, Überbordwerfen (de) n, Ballastabwurf (de) m

Rei damnum, amissio, perdita	dilatare ▼

Rei damnum, amissio, perdita	collabi ▲

Anglice: loss (en), sacrifice (en) Germanice: Einbuße (de) f, Schaden (de) m, Verlust (de) m, Opfer (de) n

Discretiva

iactura dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

iactūra

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
iactūra	casus nominativus singularis · genus femininum	participii iactūrus
iactūra	casus vocativus singularis · genus femininum	participii iactūrus
iactūra	casus nominativus pluralis · genus neutrum	participii iactūrus
iactūra	casus accusativus pluralis · genus neutrum	participii iactūrus
iactūra	casus vocativus pluralis · genus neutrum	participii iactūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /jakˈtuːra/

(classice)

Syllabificatio phonetica: iac·tū·ra — morphologica: iact-ur-a

iactūrā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
iactūrā	casus ablativus singularis · genus femininum	participii iactūrus
iactūrā	casus ablativus singularis	substantivi iactūra

Appellatio pronuntiatusque

API: /jakˈtuːraː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: iac·tū·rā — morphologica: iact-ur-a

Loci

Aulus Cornelius Celsus ca. -25…+50

Phaedrus ca. -10…+60

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 30 p.C.n.)

• Atque in aure quidem et naribus deformitas sola timeri potest: in labris vero, si nimium contracta sunt, usui quoque necessario iactura fit, quia minus facile et cibus adsumitur et sermo explicatur. Neque enim creatur ibi corpus, sed ex vicino adducitur; quod in levi mutatione et nihil eripere et fallere oculum potest, in magna non potest. —De Medicina Celsi

saec. I.

• Tandem cinaedus habitu, sed Mars viribus,

Adit sedentem pro tribunali ducem,

Et voce molli: «Licet?» Enimvero eici

Virum ut in re atroci Magnus stomachans imperat.

Tum quidam senior ex amicis principis:

«Hunc ego committi satius Fortunae arbitror,

In quo iactura levis est, quam fortem virum,

Qui casu victus temeritatis te arguat». —Fabulae Phaedri

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• Interim dum puerum illum parentes sui plangoribus fletibusque querebantur, et adveniens ecce rusticus nequaquam promissum suum frustratus destinatam sectionem meam flagitat. «Non est» in his inquit unus «indidem praesens iactura nostra, sed plane crastino libet non tantum naturam verum etiam caput quoque ipsum pessimo isto asino demere. Nec tibi ministerium deerit istorum.» —Metamorphoseon libri XI Apulei