iacturam

E Victionario

Discretiva

iacturam dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
iactūram casus accusativus singularis · genus femininum participii iactūrus
iactūram casus accusativus singularis substantivi iactūra

Appellatio[+/-]

API: /jakˈtuːram/(classice)
Syllabificatio phonetica: iac·tū·ram — morphologica: iact-ur-am

Loci[+/-]

Titus Livius
-58…+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (anno 305 u.c.)

  • Appius decreto praefatur quam libertati faverit eam ipsam legem declarare quam Vergini amici postulationi suae praetendant; ceterum ita in ea firmum libertati fore praesidium, si nec causis nec personis variet. In iis enim qui adserantur in libertatem, quia quivis lege agere possit, id iuris esse: in ea quae in patris manu sit, neminem esse alium cui dominus possessione cedat. Placere itaque patrem arcessiri; interea iuris sui iacturam adsertorem non facere quin ducat puellam sistendamque in adventum eius qui pater dicatur promittat. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber III, caput 45, [3] — iacturam
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: iacturam.