coniunctio

E Victionario
Jump to navigation Jump to search

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

Loudspeaker red.svgAPI: /konˈjuːnk.ti.oː/(classice)
Loudspeaker red.svgAPI: /konˈjunk.t͡si.o/(ecclesiastice)
Syllabificatio phonetica: con·iūnc·ti·ō — morphologica: coniunct-io

Formae aliae[+/-]

Notatio[+/-]

← Latine: coniungō (coniungere)

Nomen substantivum[+/-]

coniūncti|ō, -ōnis fem.

  1. √ Actus coniungendi.
  2. Convenientia inter homines morali ratione sive civili necessitudine.
  3. (Gramm.) pars orationis, quae verba et sententias coniungit.

Declinatio[+/-]

f. sing. plur.
nom. coniūnctiō coniūnctiōnēs I
gen. coniūnctiōnis coniūnctiōnum II
dat. coniūnctiōnī coniūnctiōnibus III
acc. coniūnctiōnem coniūnctiōnēs IV
abl. coniūnctiōne coniūnctiōnibus VI
voc. coniūnctiō coniūnctiōnēs V

Usus[+/-]

Latinitas mediaevalis

saec. XIII.

  • Si puer cum puellula
moraretur in cellula –
Felix coniunctio
amore succrescente,
pari remedio
propulso procul tedio! —Carmina Burana variorum auctorum (Carmina amatoria, 183, fl.1230)

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

  1. ūniō, cōpulātiō
  2. affīnitās, cōnsuētūdō, cōgnātio, amīcitia

Translationes[+/-]

Actus coniugendidilatare ▼
Actus coniugendicollabi ▲
Convenientia inter homines morali ratione sive civili necessitudinedilatare ▼
Convenientia inter homines morali ratione sive civili necessitudinecollabi ▲
Pars orationisdilatare ▼
Pars orationiscollabi ▲

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43		Titus Livius -58/+17Vitruvius ca. -30/-22Lucius Annaeus Seneca -3/+65 L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70		M. Fabius Quintilianus ca. 35-100 Aulus Gellius
ca. 130-170 		Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430 		Isidorus Hispalensis
560-636
antiq. class.class.class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Sic illi amores et invidiosa coniunctio non ad occultam recidit obtrectationem, sed ad bellum se erupit; neque mearum rerum quid consili capiam reperio; quod non dubito quin te quoque haec deliberatio sit perturbatura. —Epistolae ad Familiares Ciceronis [1]

class.

  • Nihil metus praesens ab Romanis sententias nostras inclinarit: fuit certe tamen aliquid, quod tam longam deliberationem faceret; idque erat vetusta coniunctio cum Macedonibus, vetera et magna in nos regum merita. —Ab urbe condita Titi Livii [2][3]

class.

  • Machina est continens e materia coniunctio maximas ad onerum motus habens virtutes. ea movetur ex arte circulorum rotundationibus, quam Graeci κυκλικὴν κίνησιν appellant. —De architectura Vitruvii [4][3]

class.

  • Quid sit hoc et quare praecipiendum fuerit, scies si paulo altius repetiero, et dixero aliquid esse continuum, aliquid commissum. Continuatio est partium inter se non intermissa coniunctio. Unitas est sine commissura continuatio, et duorum inter se coniunctorum corporum tactus. —Naturales quaestiones Senecae [5][3]

saec. I.

  • Sed in his tam discordantibus votis est tamen quaedam societas atque coniunctio: quoniam et pabulum e fundo plerumque domesticis pecudibus magis quam alienis depascere ex usu est, et copiosa stercoratione, quae contingit e gregibus, terrestres fructus exuberant. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [6][3]

saec. I.

  • Eius tres partes: ordo, coniunctio, numerus. Ratio ut adiectione, detractione, mutatione; usus pro natura rerum, quas dicimus: cura ita magna, ut sentiendi atque eloquendi prior sit; dissimulatio curae praecipua, ut numeri sponte fluxisse, non arcessiti et coacti esse videantur. —Institutio oratoria Quintiliani [7]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Atque particula a grammaticis quidem coniunctio esse dicitur conexiva. Et plerumque sane coniungit verba et conectit; sed interdum alias quasdam potestates habet non satis notas, nisi in veterum litterarum tractatione atque cura exercitis. —Noctes Atticae A. Gellii [8][3]

saec. IV.

  • Coniunctio viri et feminae quandonam sit connubium, quando non. Solet etiam quaeri, cum masculus et femina, nec ille maritus, nec illa uxor alterius, sibimet non filiorum procreandorum, sed propter incontinentiam solius concubitus causa copulantur, ea fide media, ut nec ille cum altera, nec illa cum altero id faciat, utrum nuptiae sint vocandae. —De bono coniugali Augustini [9]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Nam pronomen ex nomine nascitur, cuius officio fungitur, ut orator ille. Adverbium de nomine nascitur, ut doctus, docte. Participium de nomine, et verbo, ut lego, legens. Coniunctio vero, et praepositio, vel interiectio in complexum istarum cadunt. Ideo, et nonnulli quinque partes definierunt, quia istae superfluae sunt. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [10][3]

Fontes

  1. ↑ Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Familiares. (The Latin Library): Liber octavus. Ep. 14 [2] — coniunctio
  2. ↑ 2.0 2.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XLI, caput 24, [14] — coniunctio
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 Vicicitatio: coniunctio.
  4. ↑ 4.0 4.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Liber decimus, 1. p. 1 — coniunctio
  5. ↑ 5.0 5.1 Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (The Latin Library):  Tomus / Liber 2. 2, versus 2 — coniunctio
  6. ↑ 6.0 6.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber sextus. Caput Prologus [2]  — coniunctio
  7. ↑ Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber nonus, IV. [147] — coniunctio
  8. ↑ 8.0 8.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber decimus. Capitulum XXIX, [1] — coniunctio
  9. ↑ Aurelius Augustinus Hipponensis, De bono coniugali (Universitas Turicensis). Caput V, p. 5. — coniunctio
  10. ↑ 10.0 10.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Universitas Turicensis):  Liber primus. De grammatica. Caput VI. [2] — coniunctio
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=coniunctio&oldid=214461"