homine

E Victionario

Discretiva

homine dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
homine casus ablativus singularis substantivi homō

Appellatio[+/-]

API: /ˈhomine/(classice)
Syllabificatio phonetica: ho·mi·ne — morphologica: homin-e

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
Aulus Cornelius Celsus 30 L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
Apuleius ca. 125-170Aulus Gellius
ca. 130-170
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
Hildegardis Bingensis
1098-1179
Franciscus Petrarca
1304-1374
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
Ulco Cats Bussemaker
1810–1865
antiq. class.class. I IIII III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Quae quom tot res tantaeque sint, quae inesse in homine perspiciantur ab iis qui se ipsi velint nosse, earum parens est educatrixque sapientia. —De legibus Ciceronis [1][2]

class.

  • Frictio cum omnibus in homine vertebris utilis sit, tum is praecipue, quae in collo sunt. Ergo die nocteque, interpositis tamen quibusdam temporibus, hoc remedio utendum est. —De Medicina Celsi [3]

saec. I.

  • Saserna dicebat ab eius modi homine fere pro mercede litem reddi, propter quod operam dandam esse ut et rusticos et eosdem assiduos colonos retineamus, cum aut nobismet ipsis non licuerit aut per domesticos colere non expedient; quod tamen non evenit nisi in his regionibus quae gravitate caeli solique sterilitate vastantur. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Anima in homine non videtur et tamen fateantur omnes necesse est huius opera omnia quae per hominem praeclara fiunt provenire nec ipsius animae qualitatem ac figuram oculis occurrere, sed momentis ab ea gestarum rerum intellegi, qualis et quanta sit. —De mundo Apulei [5]

saec. II.

  • Nam cum genus quoddam sordidissimum vitae atque victus M. Antoni demonstraturus esset, quod in caupona delitisceret, quod ad vesperum perpotaret, quod ore involuto iter faceret ne cognosceretur, haec aliaque eiusdemmodi cum in eum dicturus esset: Videte, inquit, hominis levitatem, tamquam prorsus ista dedecora hoc convicio in homine notarentur. —Noctes Atticae A. Gellii [6][2]

saec. IV.

  • Hic est fructus eius ex antiqua immunditiae stirpe, quam plantavit in homine, maiores quidem poenas ultimo iudicio, quanto est immundior, ipse passurus: verumtamen et quibus in illa damnatione tolerabilius erit, huic sunt subditi velut principi auctorique peccati; quia nulla erit damnationis causa, nisi peccatum. —De nuptiis et concupiscentia Augustini [7][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Mascel inutilem et nocivum calorem habet, et etiam frigus quod habet inutile est, et lignum et succus aut folia eius inutilia sunt ad omnes usus hominis, et nociva ad sanitatem eius, ac periculosa ad libidinem, quia libidinem in homine excitarent. Et si homo de fructu eius comederet, inde infirmaretur. Sed et nec ignis nec fumus eius ad sanitatem valet homini. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis [8]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Dulce est enim et optabile et honestum amicis convivere; sed comessationem convivium appellatis turpissimeque rei pulcherrimum nomen imponitis, quasi vero non possit cum amicis vivi aliter quam comedendo et bibendo, et non melius cogitando et loquendo, cum et docto homine et erudito, ut ait Cicero ipse, vivere sit cogitare et nil profecto sit dulcius noto ac fido colloquio amicorum. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [9]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Rursumque sicut ex paucis elementis natura innumerabiles species componuntur et coalescunt, ita et opere istius intrinseci efficientis non solum specierum naturalium formae in isto amplissimo sinu reservantur, verum quoque ad innumerabilium imaginum multiplicationem improportionabiliter concipiendarum multiplicari poterunt, sicut ubi ex homine et cervo, homine et equo et ave, centauros alatos, alata animalia rationalia confingimus, et consimili mixtione ex innumerabilibus infinita possumus educere, amplius quam ex numeratis elementis multarum linguarum dictiones combinatione et varia coordinatione componuntur. —De imaginum compositione Iordani Bruni [10]

saec. XIX.

  • Hoc autem bifariam: aut enim non per ipsum movens, sed per aliud a quo movens movetur, aut per ipsum; atque hoc vel est primum post ultimum, vel per plura movet; ut baculus movet lapidem, et a manu movetur, quae movetur ab homine: hic autem non amplius movet eo quod ab alio moveatur. —Aristotelis Physica Bussemakeri [11]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De legibus libri tres. (The Latin Library): Liber primus. [62] — homine
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: homine.
  3. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber quartus, VI. [4] — homine
  4. 4.0 4.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber primus. Caput VII. [4]  — homine
  5. Apuleius - De mundo. (→Vicifons): Caput XXXI. — homine
  6. 6.0 6.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber sextus. Capitulum XI, [4] — homine
  7. 7.0 7.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De nuptiis et concupiscentia (Universitas Turicensis). Liber primus. Caput XXIII, p. 26. — homine
  8. Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber tertius. Cap. XLI. - De mascel. — homine
  9. Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber I. 19: [De conviviis] — homine
  10. Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De imaginum compositione (Universitas Turicensis): Sectio I. Cap. XIII. [De subiecto imaginum] — homine
  11. Ulco Cats Bussemaker, Aristotelis Physica. Aristotelis Naturalis Auscultatio Libri VIII, Firmin Didot, Paris 1854. (Universitas Turicensis): Liber VIII, capitulum V, [1] — homine