Jump to content

arida

E Victionario

Latine

[+/-]

ārida

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈaːrida/(classice)
Syllabificatio phonetica: ā·ri·da — morphologica: arid-a

Nomen substantivum

[+/-]

ārid|a, -ae fem. [1][2][3][4]

  1. √ Terra firma.

Declinatio

[+/-]
f. sing. plur.
nom. ārida āridae I
gen. āridae āridārum II
dat. āridae āridīs III
acc. āridam āridās IV
abl. āridā āridīs VI
voc. ārida āridae V

Dictiones collatae

[+/-]

Antonyma · contraria

  1. mare

Translationes

[+/-]
√ Terra firmadilatare ▼
√ Terra firmacollabi ▲

Discretiva

arida dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

[+/-]

Formae affines

[+/-]

Latine

[+/-]

ārida

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
ārida casus nominativus singularis · genus femininum adiectivi āridus
ārida casus vocativus singularis · genus femininum adiectivi āridus
ārida casus nominativus pluralis · genus neutrum adiectivi āridus
ārida casus accusativus pluralis · genus neutrum adiectivi āridus
ārida casus vocativus pluralis · genus neutrum adiectivi āridus
ārida casus nominativus pluralis substantivi āridum
ārida casus accusativus pluralis substantivi āridum
ārida casus vocativus pluralis substantivi āridum
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈaːrida/(classice)
Syllabificatio phonetica: ā·ri·da — morphologica: arid-a

āridā

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
āridā casus ablativus singularis · genus femininum adiectivi āridus
āridā casus ablativus singularis substantivi ārida
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈaːridaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ā·ri·dā — morphologica: arid-a

Dacoromane

[+/-]

arida

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
arida casus nominativus/accusativus singularis articulatus · genus femininum adiectivi arid
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /aˈrida/
Syllabificatio phonetica: a·ri·da — morphologica: arid-a

Italice

[+/-]

arida

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
arida forma singularis · genus femininum adiectivi arido
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈarida/
Syllabificatio phonetica: a·ri·da — morphologica: arid-a

Loci

[+/-]
T. Lucretius Carus
–95…–55		P. Ovidius Naso
-42…+18		Marcus Terentius Varro
-37		Vitruvius
ca. -30/-22		L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70		Petronius Arbiter
ca. 14-66		C. Plinius Secundus
23-79		Marcus Valerius Martialis
40-103		Decimus Iunius Iuvenalis
100-128		Hildegardis Bingensis
1098-1179		Franciscus Petrarca
1304-1374		Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
class.class.class.class.IIIIIIXIIXIVXVI

Latinitas Romana

class.

  • Nunc ea quae nobis membrorum dextera pars est,
in speculis fit ut in laeva videatur eo quod
planitiem ad speculi veniens cum offendit imago,
non convertitur incolumis, sed recta retrorsum
sic eliditur, ut siquis, prius arida quam sit
cretea persona, adlidat pilaeve trabive,
atque ea continuo rectam si fronte figuram
servet et elisam retro sese exprimat ipsa. —De rerum natura Lucretii [5]

class.

  • te semper videat, tibi semper praebeat aures;
exhibeat vultus noxque diesque tuos.
cum tibi maior erit fiducia, posse requiri,
cum procul absenti cura futurus eris,
da requiem: requietus ager bene credita reddit,
terraque caelestes arida sorbet aquas. —Ars amatoria Ovidii Nasonis [6][7]

class.

  • Fici enim semen naturale intus in ea fico, quam edimus, quae sunt minuta grana; e quibus parvis quod enasci coliculi vix queunt — omnia enim minuta et arida ad crescendum tarda, ea quae laxiora, et fecundiora, ut femina quam mas et pro portione in virgultis item; itaque ficus, malus punica et vitis propter femineam mollitiam ad crescendum prona, contra palma et cupressus et olea in crescendo tarda: in hoc enim umidiora quam aridiora — quare ex terra potius in seminariis surculos de ficeto quam grana de fico expedit obruere, praeter si aliter nequeas, ut siquando quis trans mare semina mittere aut inde petere vult. —De agricultura Varronis [8]

class.

  • Colores autem, udo tectorio cum diligenter sunt inducti, ideo non remittunt sed sunt perpetuo permanentes, quod calx, in fornacibus excocto liquore facta raritatibus et evanida, ieiunitate coacta corripit in se quae res forte contigerunt, mixtionibusque ex aliis potestatibus conlatis seminibus seu principiis una solidescendo, in quibuscumque membris est formata cum fit arida, redigitur, uti sui generis proprias videatur habere qualitates. —De architectura Vitruvii [9]

saec. I.

saec. I.

  • Illic alternis depugnat pontus et aer,
hic rivo tenui pervia ridet humus.
Illic demersas complorat navita puppes,
hic pastor miti perluit amne pecus.
Illic immanes mors obdita solvit hiatus,
hic gaudet curva falce recisa Ceres.
Illic inter aquas urit sitis arida fauces,
hic data periuro basia multa viro.
Naviget et fluctus lasset mendicus Vlixes,
in terris vivet candida Penelope. —Satyricon T. Petronii Arbitri [11][7]

saec. I.

  • Quod ita formasse artifex natura credi debet, ut, cum terra arida et sicca constare per se ac sine umore non posset, nec rursus stare aqua nisi sustinente terra, mutuo inplexu iungerentur, hac sinus pandente, illa vero permeante totam, intra extra, supra infra, venis ut vinculis discurrentibus, … —Naturalis historia Plinii [12][7]

saec. I.

  • Sportula nos iunxit quadrantibus arida centum;
Hanc voluit: puero diximus esse datam.
Inferius numquid potuit descendere? fecit.
Dat gratis, ultro dat mihi Galla: nego. —Epigrammata M. Valerii Martialis [13][7]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • ‹Cur desiderio Bibulae Sertorius ardet?›
si verum excutias, facies non uxor amatur.
tres rugae subeant et se cutis arida laxet,
fiant obscuri dentes oculique minores,
‹collige sarcinulas› dicet libertus ‹et exi.
iam gravis es nobis et saepe emungeris. exi
ocius et propera. sicco venit altera naso.› —Saturae D. Iuni Iuvenalis [14][7]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Lavendula calida et arida est, quia modicum succi habet, et homini ad comedendum non valet, sed tamen fortem odorem habet; et homo qui multos habet pediculos, si lavendulam frequenter odorat, pediculi in eo morientur. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis [15]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Rapido stelle obviant firmamento; contraria invicem elementa confligunt; terre tremunt; maria fluctuant; aer quatitur; crepant flamme; bellum immortale gerunt venti; tempora temporibus concertant, secum singula, nobiscum omnia: ver humidum, estas arida, mollis autumnus, hiems hispida, et que vicissitudo dicitur, pugna est. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [16][7]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Sicut enim dictum est in sententiis de aqua, omnis densitas et gravitas et pondus est a numero partium coeuntium plurium vel pauciorum, arctius vel latius, in unam massam; omnis autem coitus, unio et mixtio et adhaesio est per agglutinans et annectens humidum; terra igitur seu arida per se est rarissimum, subtilissimum corpus. —De principiis rerum elementis et causis Iordani Bruni [17]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 319 — “Arida, æ, f. 1. (ĀRĬDUS)”
  2. ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 223 — “ārĭda, æ, f. (ārĭdus)”
  3. ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — ārida, ae, f. (āridus) (tom. 1, p. 570)
  4. ↑ 4.0 4.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — arida
  5. ↑ Titus Lucretius Carus - De rerum natura libri sex. (Teubner, Lipsiae MCMLXIX). Liber quartus, versus 296 — arida
  6. ↑ 6.0 6.1 Publius Ovidius Naso - Ars amatoria. (Bibliotheca Augustana): Liber secundus, versus 352 — arida
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 7.5 7.6 7.7 Vicicitatio: arida.
  8. ↑ Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Latin Library: Liber primus, XLI. — arida
  9. ↑ De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber septimus, 3. [7] — arida
  10. ↑ 10.0 10.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (apud Vicifons): Liber primus. Caput VI. [14]  — arida
  11. ↑ 11.0 11.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. XIV. — arida
  12. ↑ 12.0 12.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 66, [166] — arida
  13. ↑ 13.0 13.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber decimus. LXXV, versus 11 — arida
  14. ↑ 14.0 14.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura VI, versus 144 — arida
  15. ↑ Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber primus. Cap. XXXV. - De lavendula — arida
  16. ↑ 16.0 16.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber II. prefatio — arida
  17. ↑ Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De principiis rerum elementis et causis. (Universitas Turicensis): Cap. : De terra.  — arida
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=arida&oldid=215452"