aridum

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈaːridum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ā·ri·dum — morphologica: arid-um

Notatio

← Latine: āridus

Nomen substantivum

ārid|um, -i neut.

1. √ Terra sicca et arida; quod ita caret humore ut in minutissima partes dissolvi possit.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	āridum	ārida	I
gen.	āridī	āridōrum	II
dat.	āridō	āridīs	III
acc.	āridum	ārida	IV
abl.	āridō	āridīs	VI
voc.	āridum	ārida	V

Dictiones collatae

• ārida
• siccum
• torridum

Translationes

√ Terra sicca et arida	dilatare ▼

√ Terra sicca et arida	collabi ▲

Anglice: dry land (en), waterless country (en) Francogallice: lieu sec (fr) m Germanice: das Trockene (de) n, trockener Boden (de) m Italice: luogo asciutto (it) m

Discretiva

aridum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
āridum	casus accusativus singularis · genus masculinum	adiectivi āridus
āridum	casus nominativus singularis · genus neutrum	adiectivi āridus
āridum	casus accusativus singularis · genus neutrum	adiectivi āridus
āridum	casus vocativus singularis · genus neutrum	adiectivi āridus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈaːridum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ā·ri·dum — morphologica: arid-um

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Aulus Cornelius Celsus 30

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

Hildegardis Bingensis 1098-1179

Franciscus Petrarca 1304-1374

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

Ulco Cats Bussemaker 1810–1865

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Nam et musculorum iecuscula bruma dicuntur augeri, et puleium aridum florescere brumali ipso die, et inflatas rumpi vesiculas, et semina malorum, quae in eis mediis inclusa sint, in contrarias partis se vertere; iam nervos in fidibus aliis pulsis resonare alios; ostreisque et conchyliis omnibus contingere, ut cum luna pariter crescant pariterque decrescant; arboresque ut hiemali tempore cum luna simul senescente, quia tum exsiccatae sint, tempestive caedi putentur. —De divinatione Ciceronis

class.

• Eadem mors denuntiatur, ubi aegri supini cubantis genua contracta sunt; ubi is deorsum ad pedes subinde delabitur; ubi brachia et crura nudat et inaequaliter dispergit, neque iis calor subest; ubi hiat, ubi adsidue dormit; ubi is, qui mentis suae non est, neque id facere sanus solet, dentibus stridet; ubi ulcus, quod aut ante aut in ipso morbo natum est, aridum et aut pallidum aut lividum factum est. —De Medicina Celsi

saec. I.

• Mulieres quidem si lactis inopia premuntur, cytisum aridum in aqua macerare oportet, et cum tota nocte permaduerit, postero die expressi succi ternas heminas permiscere modico vino, atque ita potandum dare: sic et ipsae valebunt, et pueri abundantia lactis confirmabuntur. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Retich [Radix ed.] plus calida quam frigida. Sed postquam effoditur, sub terram in humido loco, aut per duos aut per tres dies, fossus ponatur, ut viriditas eius temperetur quatenus tanto melior sit ad comedendum. Et comestus cerebrum purgat, et noxios humores viscerum minuit. Nam si fortis et pinguis homo retich comedit, eum curat et interius purgat; infirmum autem et corpore aridum laedit. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• «Quatuor sunt» inquit, «eloquentie genera: copiosum et torrens, in quo Cicero dominatur, breve et circumsectum, in quo Salustius regnat, siccum et aridum, quod Frontoni ascribimus, pingue et floridum, in quo Plinius Secundus quondam et nunc nullo veterum inferior noster Symmachus luxuriatur. —Rerum memorandarum libri Petrarcae

Latinitas nova

saec. XVI.

• Ita si terrae globus universus igne absumeretur, ut igne absumendum plerique arbitrantur (quod etiam nos minime impossibile iudicamus), nimirum, quod post combustionem subsideret aridum, siccum, indissolubile, ultimum, levissimum (omnis enim gravitas est a spissitudine partium multarum coeuntium et agglutinatarum, quae non est sine aqua aut praeter aquam), esset mire modicum, idque aeris spiratione quamlibet exigua facilius in ventos s pargeretur, quam spargi videamus ea corpuscula quae ad solis radios per fenestras immissa sunt conspicua. —De principiis rerum elementis et causis Iordani Bruni

saec. XIX.

• Quod enim figuratur et concinnatur, quum perfectum fuerit, non dicimus esse id ex quo est: veluti statuam non dicimus esse aes, aut pyramidem ceram, aut lecticam lignum: sed denominantes dicimus aliud esse aeneum, aliud cereum, aliud ligneum; quod vero passum et variatum est, appellamus: nam dicimus esse aridum, et humidum, et durum, et calidum aes, item ceram. —Aristotelis Physica Bussemakeri