aridus

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈaːridus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ā·ri·dus — morphologica: arid-us

Formae aliae[+/-]

Nomen adiectivum[+/-]

ārid|us, -a, -um

  1. Humore carens.

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. āridus ārida āridum nom. āridī āridae ārida
gen. āridī āridae āridī gen. āridōrum āridārum āridōrum
dat. āridō āridae āridō dat. āridīs āridīs āridīs
acc. āridum āridam āridum acc. āridōs āridās ārida
abl. āridō āridā āridō abl. āridīs āridīs āridīs
voc. āride ārida āridum voc. āridī āridae ārida

Dictiones collatae[+/-]

Antonyma · contraria

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Humore carensdilatare ▼
Humore carenscollabi ▲

Loci[+/-]

Aulus Cornelius Celsus 30 L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
Isidorus Hispalensis
560-636
Hildegardis Bingensis
1098-1179
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Praeter haec, si umida est, prosunt frictiones validae cum quibusdam calfacientibus, sic ut caput quoque siccum vehementer perfricetur; item cucurbitulae pectori admotae; sinapi ex parte exteriore faucibus inpositum, donec leviter exulceret; potio ex menta nucibusque Graecis et amylo; primoque adsumptus panis aridus, deinde aliquis cibus lenis. —De Medicina Celsi [1][2]

saec. I.

  • Sequitur opus vineae conserendae, quae vel vere vel autumno tempestive deponitur: vere melius, si aut pluvius aut frigidus status caeli est, aut ager pinguis, aut campestris et uliginosa planities; rursus autumno, si sicca, si calida est aeris qualitas, si exilis atque aridus campus, si macer praeruptusve collis. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [3][2]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Pumex vocatur eo quod spumae densitate concretus fiat; et est aridus, candore parvus, tantamque naturam refrigerandi habens ut in vas missus musta fervere desinant. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [4][2]

saec. XII.

  • Sed homo qui valde infirmatur, ita quod in corpore suo deficit et aridus est, ille de iuvenibus porcellis, interim dum infirmus est, modice comedat ut de calore illorum calorem acquirat, et postquam convaluerit, amplius ex eis non comedat, quia denuo infirmitates in eo augeret. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis [5]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber quartus, X. [2] — aridus
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: aridus.
  3. 3.0 3.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (apud Vicifons): Liber tertius. Caput XIV. [1]  — aridus
  4. 4.0 4.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Universitas Turicensis):  Liber XVI. De lapidibus et metallis. Caput III. [7] — aridus
  5. Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber septimus. Cap. XVII. - De porco — aridus