Sonne

E Victionario

Germanice[+/-]

Appellatio[+/-]

  • /ˈzɔnə/

Notatio[+/-]

Germanice antiqua sunno, sunna a lingua prisca Germanica *sunnōn-, a lingua prisca Indoeuropaea *su(e)n-, forma varians a *suH₂el-. Nomen Latinum sol cognatum est.

Nomen substantivum[+/-]

die Sonne, -n f

  1. sol (-is, m) || Telluris proxima stella, centrum nostri systematis solari.
    Die Sonne geht auf.
    Sol oritur.
  2. (colloq.) Quisquam stellaStern
    Alpha Centauri ist ebenfalls eine Sonne.
    Alpha Centauri est etiam sol.

Declinatio[+/-]

f. sing. plur.
nom. Sonne Sonnen
gen. Sonne Sonnen
dat. Sonne Sonnen
acc. Sonne Sonnen

Dictiones collatae[+/-]

Adversa[+/-]

Hyperonyma[+/-]

Hyponyma[+/-]

Dictiones derivatae[+/-]

Collocationes[+/-]

Formae affines[+/-]