septemdecim

Latine

(XVI) sēdecim ← septemdecim → duodēvīgintī (XVIII)

Vicipaedia

Vicipaedia articulum habet de numero septemdecim.

API: /sepˈtem.de.kim/

Syllabificatio phonetica: sep·tem·de·cim — morphologica: septem-decim

septemdecim (indeclinabilis; numerales: ⅩVII, 17)

Sedecim et alius. Numerus XVII	dilatare ▼

Sedecim et alius. Numerus XVII	collabi ▲

M. Tullius Cicero -106…-43	P. Cornelius Tacitus 55-117	C. Suetonius Tranquillus ca. 70-150	Apuleius ca. 125-170
class.	II	II	II

class. (45 a.C.n. / 709 a.u.)

Sit igitur aliquis, qui nihil mali habeat, nullum a fortuna volnus acceperit: Metellus ille honoratis quattuor filiis aut quinquaginta Priamus, e quibus septemdecim iusta uxore natis; in utroque eandem habuit fortuna potestatem, sed usa in altero est: Metellum enim multi filii, filiae, nepotes, neptes in rogum inposuerunt, Priamum tanta progenie orbatum, cum in aram confugisset, hostilis manus interemit. hic si vivis filiis incolumi regno occidisset astante ope barbarica Tectis caelatis laqueatis, utrum tandem a bonis an a malis discessisset? —Tusculanae disputationes Ciceronis ^[1]

saec. II. (ca. 116 p.C.n.)

Fine anni turbidis rumoribus prorupisse rursum Parthos et rapi Armeniam adlatum est, pulso Radamisto, qui saepe regni eius potitus, dein profugus, tum quoque bellum deseruerat. igitur in urbe sermonum avida, quem ad modum princeps vix septemdecim annos egressus suscipere eam molem aut propulsare posset, quod subsidium in eo qui a femina regeretur, num proelia quoque et obpugnationes urbium et cetera belli per magistros administrari possent, anquirebant. —Annales ab excessu divi Augusti P. Cornelii Taciti ^[2]^[3]

saec. II.

secundum consulatum post novem annos, tertium anno interiecto gessit, sequentis usque ad undecimum continuavit, multisque mox, cum deferrentur, recusatis duodecimum magno, id est septemdecim annorum, intervallo et rursus tertium decimum biennio post ultro petit, ut C. et Lucium filios amplissimo praeditus magistratu suo quemque tirocinio deduceret in forum. —De vita Caesarum C. Suetoni Tranquilli ^[4]^[3]

saec. II. (ca. 170 p.C.n.)

Accepto tali sermone cogitabam subito velut lymphaticus exilire, ut me ferocitate cernens exasperatum emptionem desineret. Sed praevenit cogitatum meum emptor anxius pretio depenso statim, quod quidem gaudens dominus scilicet taedio mei facile suscepit, septemdecim denarium, et ilico me stomida spartea deligatum tradidit Philebo; hoc enim nomine censebatur iam meus dominus. —Metamorphoseon libri XI Apulei ^[5]^[3]

↑ Marcus Tullius Cicero - Tusculanae disputationes. (The Latin Library): Liber primus. XXXV [85] — septemdecim
↑ ^2.0 ^2.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (Universitas Turicensis): Liber VIII. [6] — septemdecim
↑ ^3.0 ^3.1 ^3.2 ^3.3 Vicicitatio: septemdecim.
↑ ^4.0 ^4.1 Gaius Suetonius Tranquillus - De vita Caesarum libri VIII. (Bibliotheca Augustana): Liber secundus. Divus Augustus. XXVI. [2] — septemdecim
↑ ^5.0 ^5.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber VIII. Capitulum XXV. Versus 6 — septemdecim