sanguini

E Victionario

Discretiva

sanguini dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

sanguinī[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
sanguinī casus dativus singularis substantivi sanguis
sanguinī casus ablativus singularis substantivi sanguis
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈsan.gwi.niː/(classice)
Syllabificatio phonetica: san·gui·nī — morphologica: sanguin-i

Italice[+/-]

sanguini[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
sanguini secunda singularis praesens activa indicativus sanguinare
sanguini prima singularis praesens activa coniunctivus sanguinare
sanguini secunda singularis praesens activa coniunctivus sanguinare
sanguini tertia singularis praesens activa coniunctivus sanguinare
sanguini tertia singularis praesens activa imperativus sanguinare
Forma Modus flexurae originis
sanguini forma pluralis · genus femininum substantivi sanguine
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈsan.ɡwi.ni/
Syllabificatio phonetica: san·gui·ni — morphologica: sanguin-i

Loci[+/-]

Titus Livius
-58…+17
Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50
C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (anno 348 u.c.)

  • Nihil acceptum unquam a plebe tanto gaudio traditur. Concursum itaque ad curiam esse prensatasque exeuntium manus et patres vere appellatos, effectum esse fatentibus ut nemo pro tam munifica patria, donec quicquam virium superesset, corpori aut sanguini suo parceret. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Neque is ad vitam redit, qui ex suspendio spumante ore detractus est. Alvus nigra, sanguini atro similis, repentina, sive cum febre sive etiam sine hac est, perniciosa est. —De Medicina Celsi [3][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • prima domicilia intra se animo et sanguini praebet sinuoso specu et in magnis animalibus triplici, in nullo non gemino. ibi mens habitat. ex hoc fonte duae grandes venae in priora et terga discurrunt sparsaque ramorum serie per alias minores omnibus membris vitalem sanguinem rigant. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber IV, caput 60, [2] — sanguini
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: sanguini.
  3. 3.0 3.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, VIII. Quae notae in quoque morbi genere vel spem vel pericula ostendant. [43] — sanguini
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undecimus, cap. 68, [182] — sanguini