Jump to content

olla

E Victionario

Verbum intransitivum

[+/-]

olla

  1. esse

Verbum transitivum

[+/-]

olla

  1. (+adess.) habere

Verbum auxiliare

[+/-]

olla

  1. (verbum auxiliarium quod perfectum et plusquamperfectum format)

Coniugatio

[+/-]
Stirps o- irregularis
Indicativum
praesensimperfectumperfectumplusquamperfectum
sing. I. olenolinolen ollutolin ollut
II. oletolitolet ollutolit ollut
III. onolion ollutoli ollut
plur. I. olemmeolimmeolemme olleetolimme olleet
II. oletteolitteolette olleetolitte olleet
III. ovatolivatovat olleetolivat olleet
passivum ollaanoltiinon oltuoli oltu
Condicionalis
praesensperfectum
sing. I. olisinolisin ollut
II. olisitolisit ollut
III. olisiolisi ollut
plur. I. olisimmeolisimme olleet
II. olisitteolisitte olleet
III. olisivatolisivat olleet
passivum oltaisiinolisi oltu
Imperativus
praesensperfectum
sing. I.
II. oleole ollut
III. olkoonolkoon ollut
plur. I. olkaammeolkaamme olleet
II. olkaaolkaa olleet
III. olkootolkoot olleet
passivum oltakoonolkoon oltu
Potentialis
praesensperfectum
sing. I. lienenlienen ollut
II. lienetlienet ollut
III. lieneelienee ollut
plur. I. lienemmelienemme olleet
II. lienettelienette olleet
III. lienevätlienevät olleet
passivum oltaneenlienee oltu
Participia Infinitivi
(sing.)
act. VA oleva A olla
ollakseen1
NUT ollut
MA olema E ollessa
oltaessa
ollen
pass. VA oltava
TU oltu
negans olematon MA olema-2

1 transl. + poss.suff. tertiae personae

2 iness. -ssa, elat. -sta, illat. -an, adess. -lla, abess. -tta, instr. -n.

Usus

[+/-]
Habere
Persona/subjectum qui habet est in casu adessivo. Objectum est in casu nominativo, partitivo aut accusativo. Verbi forma est singularis tertia persona.
Minulla lienee sanakirja (nom.). Habeo ut credo lexiconem. (Lit. "Lexicon ut credo mecum est.")
Minulla ei ollut sanakirjaa (part.). Non habebam lexiconem. (Lit. "Lexicon non mecum erat.")