Jump to content

ligatus

E Victionario

Latine

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /liˈgaːtus/(classice)
Syllabificatio phonetica: li·gā·tus — morphologica: ligat-us

Notatio

[+/-]
← Latineligō (ligāre)

Participium

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
ligātus
perfectum passiva participium­ nominativo ligō (ligāre)

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. ligātus ligāta ligātum nom. ligātī ligātae ligāta
gen. ligātī ligātae ligātī gen. ligātōrum ligātārum ligātōrum
dat. ligātō ligātae ligātō dat. ligātīs ligātīs ligātīs
acc. ligātum ligātam ligātum acc. ligātōs ligātās ligāta
abl. ligātō ligātā ligātō abl. ligātīs ligātīs ligātīs
voc. ligāte ligāta ligātum voc. ligātī ligātae ligāta

Translationes

[+/-]
Participiumdilatare ▼
Participiumcollabi ▲

Loci

C. Plinius Secundus
23–79
P. Cornelius Tacitus
55–117
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Ungulae veterino tantum generi renascuntur. sues in Illyrico quibusdam locis solidas habent ungulas. cornigera fere bisulca; solida ungula et bicorne nullum, unicorne asinus tantum Indicus; unicorne et bisulcum oryx. talos asinus Indicus unus solidipedum habet, nam sues ex utroque genere existimantur, ideo foedi earum. hominem qui existimarunt habere, facile convicti. lynx tantum digitos habentium simile quiddam talo habet; leo etiamnum tortuosius. talus autem rectus est in articulo pedis, ventre eminens concavo, in vertebra  ligatus . —Naturalis historia Plinii [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 105–110 p.C.n.)

  • tum Helvidius Priscus praetor, praeeunte Plautio Aeliano pontifice, lustrata suovetaurilibus area et super caespitem redditis extis, Iovem, Iunonem, Minervam praesidesque imperii deos precatus uti coepta prosperarent sedisque suas pietate hominum inchoatas divina ope attollerent, vittas, quis  ligatus  lapis innexique funes erant, contigit; simul ceteri magistratus et sacerdotes et senatus et eques et magna pars populi, studio laetitiaque conixi, saxum ingens traxere. —Historiae P. Cornelii Taciti [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undecimus, cap. 106, [255] — ligatus
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: ligatus.
  3. 3.0 3.1 Publius Cornelius Tacitus - Historiarum libri XIV. (The Latin Library): Liber IV.  [53] — ligatus