intellego

E Victionario

Latine[+/-]

Formae aliae[+/-]

Notatio[+/-]

A inter + lego

Verbum transitivum[+/-]

intelleg|ō, -ere, intellēxī, intellēctum

  1. Videre, cognoscere, mente capere.

Coniugatio[+/-]

Radix praesens intelleg-
Praesens indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. intellegō intellegimus I. intellegor intellegimur
II. intellegis intellegitis II. intellegeris intellegiminī
III. intellegit intellegunt III. intellegitur intelleguntur
Imperativus
act. intellege intellegite pass. intellegere intellegiminī
Imperativus futurus
II. intellegitō intellegitōte II. intellegitor
III. intellegitō intelleguntō III. intellegitor intelleguntor
Praesens subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. intellegam intellegāmus I. intellegar intellegāmur
II. intellegās intellegātis II. intellegāris intellegāminī
III. intellegat intellegant III. intellegātur intellegantur
Imperfectum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. intellegēbam intellegēbāmus I. intellegēbar intellegēbāmur
II. intellegēbās intellegēbātis II. intellegēbāris intellegēbāminī
III. intellegēbat intellegēbant III. intellegēbātur intellegēbantur
Imperfectum subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. intellegerem intellegerēmus I. intellegerer intellegerēmur
II. intellegerēs intellegerētis II. intellegerēris intellegerēminī
III. intellegeret intellegerent III. intellegerētur intellegerentur
Futurum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. intellegam intellegēmus I. intellegar intellegēmur
II. intellegēs intellegētis II. intellegēris intellegēminī
III. intelleget intellegent III. intellegētur intellegentur
Radix perfecta intellēx-
Perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. intellēxī intellēximus
II. intellēxistī intellēxistis
III. intellēxit intellēxērunt
Perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. intellēxerim intellēxerīmus
II. intellēxerīs intellēxerītis
III. intellēxerit intellēxerint
Plusquam perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. intellēxeram intellēxerāmus
II. intellēxerās intellēxerātis
III. intellēxerat intellēxerant
Plusquam perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. intellēxissem intellēxissēmus
II. intellēxissēs intellēxissētis
III. intellēxisset intellēxissent
Futurum perfectum
act. sing. plur.
I. intellēxerō intellēxerimus
II. intellēxeris intellēxeritis
III. intellēxerit intellēxerint
Infinitivi
act. pass.
praes. intellegere intellegī
perf. intellēxisse
Participia
praes. intellegēns, -entis
perf. intellēctus, -a, -um
fut. intellēctūrus, -a, -um
Gerundia et supina
subst. intellegendum, -ī
adiect. intellegendus, -a, -um
supina intellēctum, intellēctū

Dictiones derivatae[+/-]

Usus[+/-]

Exempla

Ovid
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

saec. I.

Translationes[+/-]

Anglice

understand en, realise en

Finnice

ymmärtää fi, käsittää fi, tajuta fi

Germanice

begreifen de, erkennen de, einsehen de

Suecice

förstå sv