Jump to content

expono

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /eksˈpoːnoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ex·pō·nō — morphologica: ex-pon-o

Notatio

[+/-]
Latine: ex + pōnō

Verbum transitivum

[+/-]

expōn|ō, -ere, expŏsŭī, expŏsĭtum

  1. √ Extra ponere.
    herbam in sole exponere
  2. Coram ponere.
    rem venditioni exponere
  3. Alio loco ponere.
    pueros in proxima alluvie exponere
  4. Ponere ex navi in terram.
    exercitum in Africa exponere
  5. Explanare, describere.
    rem breviter exponere

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
expōn- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. expōnō expōnam   expōnēbam expōnerem expōnam  
II. sing. expōnis expōnās expōne! expōnēbās expōnerēs expōnēs expōnitō!
III. sing. expōnit expōnat   expōnēbat expōneret expōnet expōnitō!
I. plur. expōnimus expōnāmus   expōnēbāmus expōnerēmus expōnēmus  
II. plur. expōnitis expōnātis expōnite! expōnēbātis expōnerētis expōnētis expōnitōte!
III. plur. expōnunt expōnant   expōnēbant expōnerent expōnent expōnuntō!
Thema Vox passiva
expōn- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. expōnor expōnar   expōnēbar expōnerer expōnar  
II. sing. expōneris expōnāris expōnere! expōnēbāris expōnerēris expōnēris expōnitor!
III. sing. expōnitur expōnātur   expōnēbātur expōnerētur expōnētur expōnitor!
I. plur. expōnimur expōnāmur   expōnēbāmur expōnerēmur expōnēmur  
II. plur. expōniminī expōnāminī expōniminī! expōnēbāminī expōnerēminī expōnēminī
III. plur. expōnuntur expōnantur   expōnēbantur expōnerentur expōnentur expōnuntor!
Thema Vox activa
exposu- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. exposuī exposuerim exposueram exposuissem exposuerō
II. sing. exposuistī exposueris exposuerās exposuissēs exposueris
III. sing. exposuit exposuerit exposuerat exposuisset exposuerit
I. plur. exposuimus exposuerimus exposuerāmus exposuissēmus exposuerimus
II. plur. exposuistis exposueritis exposuerātis exposuissētis exposueritis
III. plur. exposuērunt exposuerint exposuerant exposuissent exposuerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
expōnere exposuisse expositūrum,
-am, -um esse
expōnēns   expositūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
expōnī expositum,
-am, -um esse
expositum īrī   expositus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
expōnendī expōnendus, -a, -um expositum expositū

Dictiones collatae

[+/-]

Composita

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]